دانستنی های عجیب درباره سرطان گلو!

به گزارش خبرگزاری برنا؛ سرطان‌های گلو در اندام‌هایی رشد می‌کنند که به شما در بلع، صحبت و تنفس کمک می‌کنند. تقریبا نیمی از این سرطان‌ها در خود گلو، لوله‌ای که از پشت بینی آغاز شده و در گردن پایان می‌یابد، رخ می‌دهند. گلو به نام حلق (Pharynx) نیز شناخته می‌شود. موارد دیگر در جعبه صدا یا حنجره (Larynx) آغاز می‌شوند.

این بیماری‌ها به رشد سریع تمایل دارند. بر همین اساس است که دریافت زودهنگام درمان بهترین فرصت را برای غلبه بر بیماری و حفظ کیفیت خوب زندگی فرد فراهم می‌کند.

علائم

از علائم سرطان گلو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- تغییرات صدا مانند شکستگی یا گرفتگی

- دشواری در بلع یا تنفس

- گلودرد، سرفه یا گوش دردی که از بین نمی‌رود

- سردرد

- توده در گردن

- کاهش وزن ناخواسته

در صورت مواجهه با هر یک از این علائم که بیش از چند هفته ادامه داشته برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید.

چه چیزی شما را در معرض خطر قرار می‌دهد؟

استفاده از تنباکو به مدت طولانی. سیگار کشیدن و جویدن تنباکو بزرگترین عوامل خطر برای تمام سرطان‌های سر و گردن از جمله سرطان گلو هستند.

نوشیدن منظم الکل. مصرف منظم و بیش از حد الکل می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان گلو را افزایش دهد.

مصرف الکل و سیگار کشیدن میزان خطر ابتلا به سرطان گلو را هرچه بیشتر افزایش می‌دهد.

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV). این ویروس با سرطان‌های پشت گلو از جمله سرطان‌های زبان و لوزه مرتبط است.

برای محافظت از فرزند خود در برابر ویروس پاپیلومای انسانی در آینده می‌توانید واکسن زدن را مد نظر قرار دهید. کودکان باید دریافت واکسن‌ها را بین ۱۱ تا ۱۲ سالگی آغاز کنند.

از عوامل خطر دیگر برای سرطان گلو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

جنسیت. مردان نسبت به زنان پنج برابر احتمال بیشتری دارد به سرطان گلو مبتلا شوند.

سن. بیشتر افرادی که سرطان گلو در آن‌ها تشخیص داده می‌شود بیش از ۶۵ سال سن دارند.

نژاد. مردان آفریقایی-آمریکایی تبار در معرض بیشترین خطر قرار دارند.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی. این شامل گاز‌های آزبست، نیکل، و اسید سولفوریک می‌شود.

انواع مختلف

سرطان گلو بیشتر در سلول‌های مسطح و نازکی که گلو و حنجره را پوشش می‌دهند، رشد می‌کند.

با توجه به مکان شناسایی، انواع مختلف سرطان گلو شامل موارد زیر می‌شوند:

نازوفارنکس. این قسمت بالایی گلو در پشت بینی است.

اوروفارنکس. این قسمت پشت دهان است. سرطان احتمال بیشتری دارد در لوزه ها، پشت زبان یا نرم کام رشد کند.

هیپوفارنکس. این قسمت باریک پشت حنجره است.

سرطان می‌تواند در سه قسمت حنجره نیز رشد کند:

گلوتیس. این قسمت تار‌های صوتی را نگه می‌دارد.

سوپراگلوتیس. این قسمت بالایی گلوتیس است.

ساب‌گلوتیس. این قسمت پایین تار‌های صوتی و بالای نای است.

تشخیص

پزشک شما را معاینه کرده و پرسش‌هایی را درباره سلامت کلی، عادات سیگار کشیدن و مصرف نوشیدنی‌های الکلی و سابقه جنسی مطرح می‌کند.

پزشک ممکن است از دستگاه‌هایی برای مشاهده دقیق‌تر گلو استفاده کند.

اگر پزشک به سرطان مشکوک باشد، انجام آزمایش‌ها و رویه‌های دیگر را تجویز خواهد کرد که موارد معمول عبارتند از:

بافت برداری یا بیوپسی که در آن یک نمونه از گلو برای بررسی وجود سلول‌های سرطانی گرفته می‌شود. این تنها روش برای اطلاع دقیق از سرطانی بودن تومور و این که از چه نوعی است محسوب می‌شود. این روش ممکن است با جراحی، سوزن‌های ظریف یا آندوسکوپ انجام شود.

آزمایش‌های تصویربرداری می‌توانند در یافتن تومور به پزشک کمک کنند. همچنین، آن‌ها می‌توانند اندازه تومور و این که آیا گسترش یافته است را نشان دهند. از جمله این آزمایش‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- ام‌آر‌آی یا سی‌تی اسکن

- پت اسکن

- پرتو اکس

اگر سرطان اوروفارنکس تشخیص داده شود، نمونه ممکن است برای وجود ویروس پاپیلومای انسانی آزمایش شود. به طور معمول، چشم انداز سلامت فرد در صورت مثبت بودن آزمایش‌ها برای این ویروس بهتر از تشخیص سرطان مرتبط با سیگار کشیدن است.

مراحل سرطان گلو

هر نوع سرطان دارای قوانین خاص خود برای مرحله بندی است که میزان شدت بیماری را بیان می‌کند.

اما به طور کلی، مراحل یک و دو به سرطان‌های کوچک‌تر اشاره دارند و در یک قسمت از اندام باقی می‌مانند.

در مرحله سه، سرطان ممکن است به غدد لنفاوی یا بخش‌های دیگر گلو سرایت کرده باشد؛ و سرطان‌های مرحله چهار ممکن است به غدد لنفاوی و بخش مختلف سر، گردن یا سینه سرایت کرده باشند. جدی‌ترین سرطان‌های مرحله چهار مواردی هستند که بیماری به بخش‌های دور بدن مانند ریه‌ها یا کبد سرایت کرده است.

درمان

پزشک تلاش خواهد کرد تا تومور را خارج کرده، از گسترش سرطان پیشگیری کرده، و توانایی بلع و صحبت کردن فرد را تا حد امکان حفظ کند.

درمان سرطان گلو به موارد زیر بستگی خواهد داشت:

- مرحله سرطان

- مکان تومور

- سلامت کلی فرد

- ترجیحات فردی

فرد ممکن است تحت یک یا تعداد بیشتری از روش‌های درمان زیر قرار بگیرد:

پرتودرمانی که در آن از پرتو‌های پر انرژی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. گاهی اوقات، پرتودرمانی تنها روش درمان مورد نیاز برای سرطان‌هایی است که در مراحل اولیه قرار دارند. اما در مراحل پیشرفته ممکن است به شیمی درمانی یا عمل جراحی برای درمان بیماری نیاز باشد.

عمل جراحی ممکن است از طریق برش با چاقو یا به روش‌های کمتر تهاجمی مانند استفاده از آندوسکوپ یا با تکنیک‌های رباتیک یا لیزری انجام شود.

تومورو‌هایی که بسیار زود تشخیص داده شوند به طور معمول با آندوسکوپ یا لیزر برداشته می‌شوند.

اگر سرطان پیشرفته‌تر باشد، ممکن است بخش‌های از حنجره یا حلق یا کل آن‌ها برداشته شوند. این ممکن است بر توانایی فرد در بلع، تنفس یا صحبت به طور طبیعی تاثیرگذار باشد.

پزشک ممکن است از بافت نقطه دیگری از بدن برای بازسازی بخش‌هایی از گلو استفاده کند که به بلع کمک می‌کنند.

اگر حنجره فرد برداشته شود، جراح نای را به یک ورودی در گردن به نام استوما متصل می‌کند تا امکان تنفس برای فرد وجود داشته باشد.

اگر سرطان به اعماق گردن گسترش یافته باشد، جراح ممکن است یک عمل جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی را انجام دهد.

دارو‌های شیمی درمانی می‌توانند سرطان را نابود کرده و گسترش آن را متوقف کنند. این روش ممکن است پیش از عمل جراحی برای کوچک شدن اندازه تومور یا پس از آن برای جلوگیری از عود بیماری استفاده شود. برخی دارو‌های شیمی درمانی می‌توانند عملکرد پرتودرمانی را بهبود ببخشند.

دارو‌های درمان هدفمند می‌توانند سلول‌های سرطانی را از طریق مسدود کردن دریافت موادی که برای رشد نیاز دارند گرسنه نگه داشته و موجب مرگ آن‌ها شوند.

پزشک می‌تواند برای کمک به مدیریت درد در بیمار برای وی دارو تجویز کند.

شما ممکن است حین یا پس از درمان با مشکلاتی روبرو شوید و متخصصان می‌توانند به موارد زیر کمک کنند:

- چگونگی مراقبت از استوما را به شما نشان دهند

- اگر حنجره برداشته شده است چگونگی صحبت کردن را به شما یاد دهند

- روش‌هایی را برای بلع یا غذا خوردن راحت‌تر معرفی کنند

به بهبودی خود کمک کنید

از خود مراقبت کنید. درمان ممکن است چیز‌های زیادی را از شما بگیرد. از این رو، استراحت به میزان کافی، انجام ورزش در هر زمان که می‌توانید، و مصرف یک رژیم غذایی سالم شامل میوه‌ها و سبزیجات را فراموش نکنید.

تنباکو و الکل را ترک کنید. سیگار کشیدن و نوشیدن الکل می‌تواند کارایی و اثربخشی درمان را کاهش داده و خطر ابتلا به سرطانی دیگر را افزایش دهند.

معاینات منظم توسط پزشک را جدی بگیرید. پزشک طی چند سال نخست به دقت شرایط شما را پیگیری خواهد کرد. وی به دنبال علائم بازگشت سرطان خواهد بود.

انتهای پیام/