به گزارش برنا؛ همه ما خاطراتی داریم که ترجیح میدهیم آنها را فراموش کنیم؛ چه یک رابطه عاطفی سابق، چه یک لحظه خجالتآور باشد، شاید دوست نداشته باشیم دیگر آنها را به خاطر بیاوریم. اکنون پژوهشگران دریافتهاند که پخش صدا برای افراد هنگام خواب میتواند به آنها کمک کند تا خاطرات بد خود را فراموش کنند. این گروه پژوهشی از دانشگاه یورک امیدوار است که این یافتهها بتواند راه را برای روشهایی برای کمک به فراموش کردن خاطرات آسیبزا و مزاحم هموار کند.
پژوهشگران برای این مطالعه، ۲۹ شرکتکننده را انتخاب کردند که دو جفت کلمه با همپوشانی به آنها یاد داده شد. برای مثال دیوید بکهام و دوچرخه به عنوان یک جفت کلمه و دوچرخه و قلعه به عنوان جفت دوم و هنگام یادگیری هر دو جفت کلمه، کلمه دوچرخه با صدای بلندتر پخش میشد.
شرکتکنندگان سپس به خواب رفتند و هنگامی که به خواب آرام که به خواب عمیق نیز معروف است، میرفتند، پژوهشگران کلمه دوچرخه را دوباره پخش میکردند. سپس وقتی شرکتکنندگان از خواب بیدار شدند، حافظه آنها آزمایش شد. با مقایسه عملکرد آنها با گروه کنترل که در آن صداهای مرتبط در طول خواب پخش نمیشدند، حافظه در یک جفت کلمه تقویت شده بود، در حالی که به نظر میرسید ارتباط با جفت دیگر را فراموش میکنند.
دکتر باردور جوئنسن (Bardur Joensen) نویسنده ارشد این مطالعه میگوید: اگرچه در این مرحله هنوز بسیار تجربی است، اما نتایج پژوهش ما این احتمال را افزایش میدهد که میتوانیم با پخش نشانههای صوتی، توانایی یادآوری خاطرات خاص را در زمانی که فردی خواب است، افزایش یا کاهش دهیم.
وی افزود: افرادی که تروما را تجربه کردهاند، به دلیل خاطراتی که از آن رویدادها دارند، میتوانند طیف وسیعی از علائم ناراحتکننده را تجربه کنند. اگر چه هنوز راه زیادی باقی مانده است، اما کشف ما به طور بالقوه میتواند راه را برای روشهای جدید برای تضعیف خاطرهها که میتواند در کنار درمانهای موجود مورد استفاده قرار گیرد، هموار کند.
پژوهشهای قبلی نشان داده است که یادگیری یک جفت کلمه و پخش صدای مرتبط با آن جفت در هنگام خواب، حافظه شرکت کنندگان را برای آن جفت کلمه هنگام بیدار شدن در صبح بهبود میبخشد. اما این نخستین باری است که پژوهشگران، کاهش حافظه را برای یک جفت کلمه نشان میدهند که نشان میدهد ممکن است با پخش صداهای مرتبط در طول خواب بتوان فراموشی انتخابی را ممکن کرد.
دکتر آیدان هورنر (Aidan Horner) نویسنده ارشد این پژوهش گفت: رابطه بین خواب و حافظه بسیار جذاب است. ما میدانیم که خواب برای پردازش حافظه بسیار مهم است و حافظه ما معمولاً پس از یک دوره خواب بهتر میشود. مکانیسمهای دقیق فعال در این فرآیند همچنان نامشخص هستند، اما به نظر میرسد که ارتباطات مهم در طول خواب تقویت میشوند و موارد غیر مهم کنار گذاشته میشوند. این اثر احتمالاً به دلیل نوعی رقابت بین خاطرات همپوشان رخ میدهد.
وی میگوید: اگر بتوانیم از نشانههای صوتی در طول خواب برای تقویت انتخابی حافظه استفاده کنیم، آنگاه ممکن است بتوانیم به اثر کاهش حافظه و فراموشی انتخابی نیز برسیم.
این یافتهها در مجله Learning & Memory منتشر شده است.