به گزارش خبرنگار گروه علمی و فناوری خبرگزاری برنا؛ باستانشناسان با استفاده از مصنوعات، ابزار و استخوان، هر دو گروه که در محوطههای باستانی فرانسه و اسپانیا یافتش شده بودند، تعیین کردند که انسانها در حدود ۴۲ هزار و ۵۰۰ سال پیش وجود داشتهاند و زیرگونههای انسانهای باستانی حدود ۴۰ هزار سال پیش ظاهر شدند و در حدود ۱۰۰۰ سال بعد از بین رفتند؛ یعنی این دو گونه ۱۴۰۰ تا ۲۹۰۰ سال در کنار یکدیگر زندگی میکردند.
ایگور جاکوویچ از پژوهشگران دانشگاه لیدن هلند، گفت: میدانیم که انسانها و نئاندرتالها در اروپا ملاقات کردند و با هم یکی شدند؛ اما نمیدانیم این اتفاق واقعاً در کدام مناطق ویژه رخ داده است.
جاکوویچ و تیمش ۶۶ قطعه از مصنوعات نئاندرتال و انسان مدرن و بقایای ۱۰ نئاندرتال را کشف کردند و سن آنها در هنگام مرگ را محاسبه کردند. پژوهشگران همه سنسنجیها را با مدلسازی رایانهای و با استفاده از روشی مبتنی بر قضیه بِیز انجام دادند.
پژوهشگران توانستند تخمین بزنند که چه زمانی این مصنوعات تولید شدند و بر اساس آن تعیین کردند که اولین و آخرین گروه چه زمانی در محوطههای باستانی ساکن شدند. این مدلسازی نشان داد که مصنوعات نئاندرتالها برای اولین بار بین ۴۵۳۴۳ تا ۴۴۲۴۸ سال پیش ظاهر شدند و بین ۳۹۸۹۴ تا ۳۹۷۹۸ سال پیش، حدود ۹ هزار سال قبل از انقراض، ناپدید شدند.
به گزارش دِیلی مِیل، مصنوعاتی که متعلق به انسانهای امروزی هستند برای اولین بار بین ۴۲۶۵۳ تا ۴۲۲۶۹ سال پیش ظاهر شدند؛ تیم پژوهشی بر این اساس تعیین کردند که انسانها و نئاندرتالها ۱۴۰۰ تا ۲۹۰۰ سال همزیستی داشتند.
وی افزود : تغییرات در فرهنگ و شواهد موجود در ژنهای خودمان، نظریه پیشرو برای پایان نئاندرتالها را تقویت میکند: آنها با انسانها جفتگیری کردند و با توجه به بیشتر بودن جمعیت انسانها، نئاندرتالها به مرور زمان در استخر ژنی ما بلعیده شدند. هنگامی که دانستههای قبلیمان را با آنچه اکنون میدانیم ترکیب کنیم، به این نتیجه میرسیم که بیشتر مردمی که روی زمین زندگی میکنند دیاِناِی نئاندرتال دارند؛ یعنی نئاندرتالها هرگز واقعاً منقرض نشدند.
انتهای پیام/