ساکنان کره زمین ۱ تا ۴ درصد در ژنوم خود، ژن انسان نئاندرتال دارند

خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ پروفسور سوانتِه پابو از بنیانگذاران علم نوظهور دیرین – ژنتیک به پاس دو دهه پژوهش وی و همکارانش در استخراج موفق ژنوم باستانی از انسانهای نئاندرتال شایسته دریافت جایزه نوبل پزشکی ۲۰۲۲ شناخته شد.
دکتر حامد وحدتی‌نسب، مدیر گروه باستان‌شناسی دانشگاه تربیت‌مدرس در سخنرانی علمی خود با موضوع «معرفی جایزه نوبل پزشکی  ۲۰۲۲» که با حضور جمعی از استادان و دانشجویان در دانشکده زیست‌شناسی دانشگاه تهران برگزار شد، اظهار کرد: نتایج تحقیقات این دانشمند نشان داد همه مردم کره زمین بین یک تا ۴ درصد در ژنوم خود، ژن انسان نئاندرتال دارند. این کشف، پنجره جدیدی به روی داستان پیدایش و پراکنش انسان هوشمند گشوده است.
وی خاطرنشان کرد: پابو که از سال ۱۹۹۷ به‌طور پیوسته مشغول پژوهش بر روی روش‌های استخراج DNA از استخوان‌های باستانی و به‌ویژه انسان ریخت‌های منقرض شده مانند انسان نئاندرتال و انسان دنیسووا بوده است. حاصل بیش از دو دهه پژوهش وی و همکارانش استخراج موفق ژنوم باستانی از انسان‌های یاد شده در موارد متعدد و مقایسه آن با ژنوم انسان‌های هوشمند کهن و امروزین بوده است.
مدیر گروه باستان‌شناسی دانشگاه تربیت‌مدرس با بیان این‌که پیش از این، دریافت‌کنندگان مهم‌ترین جایزه عرصه علم پزشکی یعنی جوایز نوبل پزشکی، همواره دانشمندان و پژوهشگران فعال در جوانب مختلفِ درمان بودند، تصریح کرد: با این حال، نوبل پزشکی سال ۲۰۲۲ یک استثناء مهم در این میان به‌شمار می‌رود.
دکتر وحدتی‌نسب تصریح کرد: برنده این جایزه، پروفسور سوانتِه پابو(متخصص دیرین - ژنتیک انسانی) با ملیت سوئدی از انستیتو مکس پلانک است. پابو از بنیانگذاران علم نوظهور دیرین - ژنتیک است که از سال ۱۹۹۷ به‌طور پیوسته مشغول پژوهش بر روی روش‌های استخراج DNA از استخوان‌های باستانی و به‌ویژه انسان ریختهای منقرض شده مانند انسان نئاندرتال و انسان دنیسووا بوده است. حاصل بیش از دو دهه پژوهش وی و همکارانش استخراج موفق ژنوم باستانی از انسان‌های یاد شده در موارد متعدد و مقایسه آن با ژنوم انسان‌های هوشمند کهن و امروزین بوده است.
وی افزود: پابو و همکارانش به روشنی نشان داده‌اند که برخلاف تصور پیشین، انسان‌های امروزی(انسان هوشمند) و دو انسانِ منقرض شده نئاندرتال و دنیسووا، دو گونه انسانی مجزا نبوده، بلکه توانسته‌اند با درجاتی با یکدیگر آمیزش و تبادل ژن داشته باشند و از همین‌رو باید تحت یک گونه زیستی و البته زیرگونه‌های متفاوت طبقه‌بندی شوند.