به گزارش خبرگزاری برنا؛ ورود هرگونه آلودگی چه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻤﺪی ﯾﺎ ﺗﺼﺎدفی در شبکه آب رسانی شهری میتواند مشکلات زیادی در پی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻟﺬا وﺟﻮد ﺗﺠﻬﯿﺰاتی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺗﺸﺨﯿﺺ آﻟﻮدگی در شبکه الزامی است.
محمد امین علمائی که این پژوهش در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد وی در رشته مهندسی عمران-مهندسی و مدیریت منابع آب انجام شد با بیان این مقدمه در خصوص هدف طرح تحقیقاتی خود گفت: ﻫﺪف اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ اراﺋﻪ ﻃﺮحی ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺮای ﺑﻬﯿﻨﻪﺳﺎزی مکان و ﺗﻌﺪاد ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ و همچنین ﻃﺮاحی ﻣﺴﯿﺮ ﺣﺮکت ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﻣﺘﺤﺮک در ﺷﺒکه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ کنترل و ﺑﺪون ﻧﯿﺎز ﺑﻪ کنترل میﺑﺎﺷﺪ.
وی تشریح کرد: ﺷبکه ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﺷبکهی اول در رﻗﺎﺑﺖ ﻧﺒﺮد ﺳﻨﺴﻮرگذاری شبکه آب میباشد. ماده آرﺳنیک ﺑﻪ دﻟﯿﻞ بی رنگ، بی بو، بیﻣﺰه، ارزان و در دﺳﺘﺮس ﺑﻮدن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺎده آﻻﯾﻨﺪه اﻧﺘﺨﺎب میشود. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ واکﻨﺶ آرﺳﻨﯿک ﺑﺎ ﻣﺎده ﺿﺪﻋﻔونی کننده کلر که گندزدای معمول در شبکههای آب رسانی است، ﺷﺒﯿﻪﺳﺎزی میگردد. ﻣﺤﻞ ﺑﻬﯿﻨﻪ یک ﺗﺎ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﻨﺴﻮر ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮای پوﺷﺶ ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎی ﻣﺤﺘﻤﻞ آﻟﻮدگی ﺑﺎ ﻫﺪف ﻫﺎی کاﻫﺶ ﻣﺘﻮﺳﻂ زﻣﺎن ﺗﺸﺨﯿﺺ، ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺟﺮم آﻻﯾﻨﺪه ﻣﺼﺮف ﺷﺪه و ﺣﻮادث ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎ الگوریتم ژنتیک MOGA بدﺳﺖ آورده میﺷﻮد. سپس ﺑﺎ روش ﺗﺼﻤﯿﻢگیری چانه زنی نش، ﺗﻌﺪاد ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﺛﺎﺑﺖ در ﺷبکه ﺗﻌﯿﯿﻦ میگردد.
مهندس علمائی افزود: دراﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﻣﺴﯿﺮ ﺣﺮکت ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﻣﺘﺤﺮک ﺑﻪ دو روش ﺗﻌﯿﯿﻦ میشود. ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﻣﺘﺤﺮکی که ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ را در ﺷبکه طی و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ گره را در ﺷﺒکه پوﺷﺶ میدﻫﻨﺪ. اﯾﻦ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ کنترل برای قرار گیری در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ. همچنین ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﻣﺘﺤﺮکی که پس از ورود ﺑﻪ ﺷبکه ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﻮدکار در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه ﻗﺮار میگیرند و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ گرههای شبکه را پوشش میدهند. ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﻣﺘﺤﺮک ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ کنترل در شبکه ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ، ﻣﺘﻮﺳﻂ زﻣﺎن ﺗﺸﺨﯿﺺ را %۶/۹۵، ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺟﺮم آﻻﯾﻨﺪه ﻣﺼﺮف ﺷﺪه را %۹/۴۲ و ﺗﻌﺪاد ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎی ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ را %۱۷/۴۵ در شبکه ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ کاهش میدهند. در حالیکه ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﻣﺘﺤﺮک ﺑﺪون ﻧﯿﺎز ﺑﻪ کﻨﺘﺮل، ﻣﺘﻮﺳﻂ زﻣﺎن ﺗﺸﺨﯿﺺ را %۲/۳۲، ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺟﺮم آﻻﯾﻨﺪه ﻣﺼﺮف ﺷﺪه را ۵/۸۷ و ﺗﻌﺪاد ﺣﻮادث ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ را %۶/۷۱ کاهش میدهند.
وی در پایان گفت: در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ که اﻓﺰودن ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﻣﺘﺤﺮک ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺰودن ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﺛﺎﺑﺖ اﺿافی ﺑﻪ ﺷبکه ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ، ﻋملکرد ﺑﻬﺘﺮی در ﺳﻪ ﻫﺪف گفته ﺷﺪه اﯾﺠﺎد میکند.
این پژوهش در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد محمدامین علمائی با راهنمایی مسعود قدسیان در دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست انجام شد.
انتهای پیام/