نیما دهقان کارگردان تئاتر در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا درباره اجرای نمایش «من هم» که این روزها قرار است در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به صحنه برود، گفت: سال ۹۶ نمایش «جاودانگی» را در همین سالن اجرا کردم که موضوع آن حول محور مهاجرت بود. اما این نمایشی که الان قرار است اجرا کنیم با همراهی آرش عباسی شروع شد.
وی با اشاره به موضوع این نمایش عنوان کرد: نمایش «من هم» به مسائل اجتماعی جامعه ما میپردازد. شاید اسم نمایش اشارهای به موضوع اصلی داشته باشد، اما حقیقت این است که ما در تلاشیم تا بحرانهای دیگری را که به دنبال این موضوعات به وجود میآید، در قالب یک قصه بیان کنیم.
کارگردان «خنکای ختم خاطره» ادامه داد: هدف ما این نیست که پیام مشخصی به مخاطب بدهیم یا مانیفستی ارائه کنیم. بیشتر قصد داریم موضوعی را که در جامعه جریان دارد، دوباره به بحث و چالش بکشیم. از نظر من تئاتر موفق، نمایشی است که تماشاگر پس از پایان آن به گفتوگو بپردازد، زیرا این امر باعث میشود که نمایش بهانهای برای دیالوگ میان افراد شود. متأسفانه جامعه ما در فقر اجتماعی شدیدی قرار دارد و نمیدانم چرا دیالوگ در آن جایگاهی ندارد و همه به نوعی درگیر مونولوگ شدهاند.
دهقان در خصوص دلیل گزینش بازیگران جوانی چون محمد ولیزادگان و دنیا نصر برای این نمایش توضیح داد: من حدود بیست سال است که در این حرفه فعالیت میکنم، در دوران ما اگر تا حدودی استعداد داشتیم همه حمایتهای لازم از ما میشد. علاوه بر آن به دلیل حضور برخی از مدیران روشنفکر در جریانی قرار میگرفتیم که رشد کنیم؛ اما الان از جوانهای ما هیچ حمایتی نمیشود. نسل امروز قوی است و خودش هزینههای خودش را میدهد. واقعا خودم را هنرجویی میبینم که باید از جوانان امروز تئاتر ایران یاد بگیرم، چرا که آنها به روزتر و نوآورترند.
کارگردان «ترن» ادامه داد: اگر قرار باشد به کارهایم ادامه دهم، ترجیح میدهم بیشتر به سبک جوانها پیش بروم، چون آنها حاضرند ریسک کنند، تجربههای جدیدی را امتحان کنند و اندوختههایشان را به میدان بیاورند. واقعیت این است که گفتوگوی خوبی با جوانهای امروز دارم و صادقانه بگویم، گاهی به تئاتر جوانهای امروز حسودی میکنم.
وی عنوان کرد: نسل من شاید نسلی باشد که به نوعی تنبلی کرده بود و از فرصتهایی که داشته به درستی استفاده نکرده، اما نسل امروز پر انرژی و خلاقتر است و توانسته با کارهایش خود را نشان دهد.
دهقان در پایان با اشاره به دلیل انتخاب تماشاخانه ایرانشهر برای نمایش «من هم» بیان کرد: سالنهای بلکباکس را دوست دارم چرا که دست کارگردان را باز میگذارد. از طرفی دیگر هم بعد از آروند دشتآرای من دومین شخصی بودم که سالها پیش در ایرانشهر نمایشم را به صحنه بردم به همین دلیل نسبت به این تماشاخانه حس خوبی دارم. در کل امیدوارم که تماشای این نمایش باعث برقراری دیالوگ بین افراد جامعه شود.
عکس: آوا کیایی
انتهای پیام/