تفاوت‌های اندیشکده با پژوهشکده

به گزارش خبرگزاری برنا، سعید شهرابی فراهانی تحلیل‌گر مسائل سیاسی در یادداشتی نوشت: عمده‌ترین تفاوت اندیشکده با پژوهشکده در ساختار کلی آن‌ها و همچنین در هدف و مخاطبانشان است. در پژوهشکده همان طور که از نام آن پیداست، فعالیت مؤسسه بر روی انجام پژوهش، مطالعه و تحقیق علمی متمرکز است اما در اندیشکده فعالیت موسسه بر روی فکر و ایده متمرکز شده است. هدف پژوهشکده‌ها توسعه علم است اما هدف اندیشکده‌ها کاربردی کردن علم است و در نهایت مخاطبان پژوهشکده‌ها، محققان و پژوهشگران هستند اما مخاطبان اندیشکده‌ها سیاستگذاران، مدیران و مردم هستند. تنها شباهت میان اندیشکده‌ها و پژوهشکده‌ها در توجه به علم است.

اندیشکده در حوزه پژوهش های راهبردی و حل مسائل کلان فعالیت می‌کند، اما پژوهشکده در حوزه گسترش و ترویج علم فعالیت می‌کند.

اندیشکده سازمانی است که به تحلیل پژوهش‌های انجام شده می پردازد و نتایج حاصل از این پژوهش‌ها را در قالب سیاست و دستورالعمل در اختیار سیاستگذاران و مدیران و همچنین مدل‌های عملیاتی و اجرایی برای مردم و مسئولان قرار می‌دهد. اما پژوهشکده سازمانی است که به مطالعه، تحقیق و پژوهش می‌پردازد و نتایج حاصل از مطالعات را در قالب مقاله و نظریه‌های علمی و مدل‌های تجریدی در اختیار محققان و پژوهشگران قرار می‌دهد.

اندیشکده‌ها گروه یا موسساتی هستند که با هدف انجام پروژه‌های مطالعاتی راهبردی و حل مسائل کلان کشور تاسیس شده‌اند و با ارزیابی سیاست‌های موجود، تصمیمات سیاستی جدیدی را پیشنهاد می‌دهند. پژوهشکده‌ها نیز در شکل یک گروه و یا موسسه که برای ترویج علم و دانش تأسیس شده و با مطالعه و تحقیق و پژوهش، مسیر علم آموزی و کسب دانش را هموار می‌سازند.

اندیشکده‌ها، سازمان‌های تحلیل پژوهش‌های انجام شده در حوزه سیاست عمومی هستند که با تمرکز بر سیاستگذاری به تولید تحقیقات، تحلیل و ارائه توصیه‌های سیاستی در مورد مسائل داخلی و خارجی کشور پرداخته و این امکان را برای سیاستگذاران فراهم می‌آورند تا با اتکا به اطلاعات لازم در مورد سیاست‌های عمومی تصمیم‌گیری کنند. اما پژوهشکده‌ها از چنین ساختاری برخوردار نیستند.

اندیشکده نهادی است که تحقیقات پایه و کاربردی را که محققان و پژوهشگران انجام داده‌اند را به زبانی قابل فهم، مورد اعتماد و دست یافتنی برای سیاستگذاران و مردم ترجمه می‌کند. در حالی که پژوهشکده‌ها تحقیقات علمی را خودشان ایجاد می‌کنند.

شناسایی زودهنگام مسائل جدید و مهم از دیگر فعالیت‌های شاخص اندیشکده‌ها است که پیش بینی می‌کند جامعه در آینده با آن ها روبه‌رو خواهد شد و بر همین اساس اندیشکده‌ها در پی جلب توجه سیاستگذاران هستند اما پژوهشکده‌ها به طور عمومی به بررسی و تحقیق در زمینه مسائل موجود در زمان حال می‌پردازند.

به طور کلی اندیشکده‌ها مکان‌هایی برای انتقال تجربیات سیاستمداران بلندپایه دولتی و صاحب نظران هستند که از طریق برگزاری جلسات هم اندیشی، سمینار و… از تجربیات و نظریات آن‌ها برای استفاده در توصیه‌های سیاستی آتی استفاده می‌کنند.

پژوهشکده‌ها به طور معمول از طریق سفارش‌هایی که از طرف دانشگاه‌ها به آن ها داده می‌شود به تحقیق و پژوهش در همان موضوع مشخص پرداخته و محصول گردآوری شده را در قالب مقاله در اختیار 

محققان و پژوهشگران دانشگاهی قرار می‌دهند و از این طریق باعث ترویج علم می‌شوند.
اندیشکده‌ها به طور معمول به دنبال کشف مسائل مهم در تمامی موضوعات جامعه و ارائه راهکار و روش‌های راهبردی و کاربردی بوده که برای این مهم زبان علم را به زبانی ساده، گویا و قابل فهم تبدیل نموده و در نهایت یافته‌های خود را در اختیار سیاستگذاران، مدیران و مردم قرار می‌دهند.

به طورکلی می‌توان این طور عنوان کرد که تمرکز عمده پژوهشکده‌ها بر ارائه داده‌های علمی به صورت تئوری است و تمرکز عمده اندیشکده‌ها بر بررسی داده‌های علمی به صورت عملی و اجرایی است. 

انتهای پیام/