هشدار درباره آلودگی مخازن ذخیره آب در ساختمانها
حسین کریم پور پژوهشگر مدیریت امور نخبگان مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران در گفت وگو با خبرنگار برنا با بیان اینکه طی سالهای اخیر، نصب مخازن ذخیره آب در ساختمانها به راهکاری رایج برای مقابله با نوسانات فشار و قطعی آب شهری تبدیل شده، گفت: هرچند این اقدام مزایایی دارد اما در صورت مدیریت نادرست، میتواند مشکلاتی در حوزه سلامت، انرژی، محیط زیست و مدیریت شهری ایجاد کند.
وی افزود: بررسیها و استانداردهای بینالمللی از جمله راهنمای کیفیت آب آشامیدنی WHO (2017) و دستورالعمل های اروپایی بر لزوم کنترل دقیق کیفیت و نگهداری این سامانهها تأکید دارند.
کریم پور با بیان اینکه نگهداری طولانیمدت آب در مخزن، به ویژه در دمای بالای ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتیگراد، موجب کاهش کلر آزاد و رشد میکروبها (از جمله لژیونلا و سودوموناس) میشود، افزود: به همین جهت استفاده از مخازن دارای استانداردهای بینالمللی مانند NSF/ANSI 61 یا BS 6920، پایش مستمر کلر آزاد و دمای آب و شستشو و گندزدایی هر ۶ ماه با محلول هیپوکلریت سدیم می تواند به رفع این مشکل کمک کند.
پژوهشگر مدیریت امور نخبگان مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران در ادامه اظهار کرد: یکی دیگر از مشکلاتی نصب مخازن ذخیره آب در ساختمانها افزایش مصرف برق پمپها است، این موضوع در مخازن تیره رنگ و بدون عایق بیشتر است چرا که دمای آب را بالا برده و منجر به صرف انرژی بیشتر برای خنکسازی آب می شود.
وی ادامه داد: به همین جهت نصب مخزن باید در محل بهینه با حداقل اختلاف ارتفاع نسبت به پمپ باشد، همچنین استفاده از پمپهای راندمان بالا با کنترل دور (VFD)، انتخاب رنگ روشن و عایق حرارتی مناسب برای مخزن، این مشکل را تا حد زیادی برطرف کند.
کریم پور تصریح کرد: در کنار انتخاب مخازن بادوام، باید برنامهای برای بازیافت یا استفاده مجدد از مخازن فرسوده تدوین شود، بسیاری از مخازن پلاستیکی، پس از پایان عمر بهداشتی خود برای ذخیره آب آشامیدنی، همچنان میتوانند در کاربردهای غیرآشامیدنی مثل ذخیره آب آتشنشانی یا استفاده در مصارف صنعتی و کشاورزی مورد استفاده قرار گیرند.
وی تأکید کرد: نکته مهم و قابل توجه این است که پر کردن مخازن در ساعات اوج مصرف، فشار شبکه را کاهش داده و توزیع کلر را مختل میکند، به همین جهت لزوم هماهنگی با شرکت آب و فاضلاب برای پر کردن در ساعات کم مصرف، نصب سیستمهای پایش هوشمند و تدوین مقررات شهری بر پایه رویکرد پایدار ضروری است.
پژوهشگر مدیریت امور نخبگان مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران خاطرنشان کرد: بدون شک اجرای مجموعه این اقدامات باعث میشود تا سلامت آب و امنیت بهداشتی مصرفکنندگان حفظ و مصرف انرژی کاهش یافته و پسماند و آلودگی زیست محیطی کم شود.
وی در پایان گفت: همچنین در نتیجه این اقدامات شاهد ارتقاء پایداری شبکه آب شهری خواهیم بود، بنابراین مدیریت هوشمند مخازن ذخیره آب نه تنها راهحلی برای مقابله با بحران آب است، بلکه گامی مهم در جهت توسعه پایدار شهری و حفظ منابع حیاتی محسوب میشود.
انتهای پیام/
