دیابت نوع ۵ رسما شناخته شد

گروه علمی و فناوری برنا: فدراسیون بین‌المللی دیابت (IDF) پس از دهه‌ها بحث و مناقشه امسال به طور رسمی یک نوع جدید دیابت را به عنوان دیابت نوع ۵ به رسمیت شناخت و از سایر نهاد‌های سلامت جهانی از جمله سازمان جهانی بهداشت (WHO)، خواست تا این تشخیص را پذیرفته و پیگیری کنند.

به گزارش برنا، دیابت نوع ۵ که پیش‌تر با عنوان دیابت مرتبط با سوءتغذیه (MRDM) شناخته می‌شد تاکنون به ندرت مورد بحث و پژوهش قرار گرفته، اما برآورد می‌شود که تا ۲۵ میلیون نفر در جهان به ویژه در کشور‌های با درآمد پایین و متوسط که دسترسی به خدمات پزشکی محدود است، به این بیماری مبتلا باشند.

به گزارش science alert، این نوع دیابت برای اولین بار در سال ۱۹۵۵ در جامائیکا توصیف شد، اما پس از مدتی به فراموشی سپرده شد. حتی پس از آن که در دهه ۱۹۸۰ توسط سازمان جهانی بهداشت شناخته شد ایجاد این تشخیص با چالش و مخالفت‌های علمی همراه بود.

طی نزدیک به هفت دهه دانشمندان درباره وجود دیابت نوع ۵ تردید داشتند و در سال ۱۹۹۹ WHO به دلیل کمبود شواهد این دسته‌بندی را حذف کرد. تا امروز، هنوز توافقی درباره نحوه تشخیص و درمان این نوع دیابت وجود ندارد.

برخلاف دیابت نوع ۱، ۲، ۳ c و بارداری، دیابت نوع ۵ به چاقی، سبک زندگی، بارداری یا سیستم ایمنی مرتبط نیست و به نظر می‌رسد منشا آن سوءتغذیه باشد. این بیماری اغلب به اشتباه به عنوان سایر انواع دیابت تشخیص داده می‌شود چرا که مقاومت به انسولین علت اصلی دیابت نوع ۵ نیست، درمان‌های موجود ممکن است مؤثر نباشند و حتی خطرناک باشند.

کریگ بیل، پژوهشگر دیابت در دانشگاه اکسفورد در ماه مه تاکید کرد:شناخت دقیق نوع دیابت افراد برای ارائه درمان مناسب حیاتی است

مرادیت هاوکینز، متخصص غدد در مؤسسه جهانی دیابت کالج پزشکی آلبرت اینشتین سال‌هاست خواستار به رسمیت شناختن جهانی دیابت نوع ۵ است؛ نوعی که عمدتا افراد در آسیا و آفریقا و کسانی که با کمبود شدید غذا مواجه هستند را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هاوکینز می‌گوید: دیابت مرتبط با سوءتغذیه شایع‌تر از سل و تقریبا به اندازه HIV/AIDS است، اما فقدان نام رسمی تلاش‌ها برای تشخیص بیماران و یافتن درمان‌های مؤثر را مختل کرده است.

او امیدوار است که شناخت رسمی دیابت نوع ۵ به پیشرفت در مقابله با این بیماری مغفول مانده که به شدت ناتوان‌کننده و اغلب کشنده است منجر شود.

مطالعات اخیر روی انسان و حیوانات نشان داده‌اند که کمبود مزمن مواد مغذی می‌تواند تاثیرات مادام‌العمر بر پانکراس داشته باشد و توانایی آن در ترشح انسولین و تنظیم قند خون را مختل کند. پژوهش‌های هاوکینز که در سال ۲۰۲۲ منتشر شد برای اولین بار پروفایل متابولیکی منحصر به فردی برای دیابت مرتبط با سوءتغذیه ارائه داد.

مطالعات آزمایشی کوچک در جنوب هند نشان داد که افراد مبتلا به MRDM کمبود انسولین دارند مشابه دیابت نوع ۱، اما شدت آن کمتر است و برخلاف دیابت نوع ۲ همچنان به انسولین حساس هستند.

راهول گارگ، پزشک هندی در یک مرور اخیر نوشت: دیابت نوع ۵ با پاتوژنز منحصر‌به‌فرد خود مشخص می‌شود و تصور می‌شود شامل اختلال در توسعه پانکراس ناشی از دوره‌های طولانی کمبود تغذیه‌ای باشد.

در راستای این شواهد IDF اقدام به تشکیل گروه کاری دیابت نوع ۵ کرده است که هاوکینز ریاست آن را بر عهده دارد. هدف این گروه تدوین معیار‌های رسمی تشخیصی و راهنمای درمانی، ایجاد ثبت‌نام جهانی پژوهش‌ها و آموزش متخصصان مراقبت‌های بهداشتی است.

پروفایل متابولیکی ویژه دیابت نوع ۵ به پزشکان هشدار می‌دهد که در مدیریت سطح انسولین بیماران باید با دقت عمل کنند. بیماران ممکن است تنها به مقادیر اندک انسولین نیاز داشته باشند یا به روش‌های جایگزین برای تحریک ترشح انسولین نیاز داشته باشند تا از افت یا افزایش خطرناک سطح انسولین جلوگیری شود.

هاوکینز و همکارانش توضیح می‌دهند: درمان نادرست با انسولین می‌تواند باعث افت شدید قند خون شود که در مناطقی با کمبود غذا و محدودیت در مانیتورینگ گلوکز، خطرناک است. این مشکل تنها محدود به آسیا و آفریقا نیست. سوءتغذیه در برخی مناطق آمریکای لاتین و کارائیب نیز در حال افزایش است و ترکیبی پیچیده از عوامل محیطی، سیاسی و اقتصادی، نابرابری‌های سلامت و فقر شدید را تشدید می‌کند.

هاوکینز می‌گوید: راه‌حل سریع وجود ندارد و مبارزه با این بیماری نیازمند پژوهش و تلاش‌های گسترده‌تر است. وقتی شاهد مرگ جوانان به دلیل درمان نامناسب نوعی مغفول مانده از دیابت باشید دیگر هیچ بازگشتی وجود ندارد.

انتهای پیام/