مردی از دیار سربداران

به گزارش سرویس ورزشی برنا، «بنده محمدرضا داروزنی متولد سال ۱۳۳۹ هستم. مادرم سبزواری و پدرم داورزنی است. من سال ۴۵ به اتفاق خانواده به تهران آمدم. این افتخار را دارم که متولد سرزمین سربداران کشور هستم. ریشه من در این سرزمین است. به عبارتی به سبزواری بودن و داورزنی بودن خودم افتخار می‌کنم.

ما سرزمین فرهنگ و ادب و سرزمین کهنی داریم. افتخار می‌کنیم که آبا و اجداد ما متعلق به سرزمین سربداران هستند. ان شاء‌الله ما هم بتوانیم ظلم ستیز و در خدمت به این سرزمین گام‌های موثری را برداریم. این افتخار را دارم که توانسته ام در این سی سال گذشته قدم کوچکی را در ورزش کشور بردارم. چه به عنوان مدیر در استان‌های مختلف کشور که در خدمت ورزش کشور بوده‌ام، چه به عنوان رئیس فدراسیون و چه به عنوان مدیر عامل باشگاه تلاش کرده‌ام که موجبات عزت و سربلندی کشورم را فراهم بکنم. این افتخار را در رشته والیبال داشته‌ام که به عنوان عضو کوچکی از سرزمین سرسبز و فرهنگی سبزوار، توانسته‌ام نام ایران را در اقصی نقاط جهان زنده بکنم با حضور قدرتمندانه بچه‌های والیبال در عرصه‌های جهانی.»

مهندس محمد رضا داورزنی. دانشجوی دکترای مدیریت گرایش منابع انسانی. رئیس فدراسیون والیبال. کسی که با ورودش به دنیای توپ و تور کشورمان تغییر و تحول عجیبی را در این رشته حالا محبوب شده به وجود آورد و ما را از ششمی آسیا به چهارمی جهان رساند. پیشرفتی معجزه آسا با درایت آقای رئیس. مردی که از مردادماه سال 85 کار خود را آغاز کرد و حالا بعد از حدود 8 سال به اوج بلوغ خود رسیده و به مدال المپیک ریو فکر می کند: «مهم ترین هدف ما روی سکو رفتن در المپیک ریو خواهد بود. ما برای رسیدن به این مدینه فاضله تمام تمهیدات را اندیشیده ایم.»

سال 93 برای داورزنی زیاد خوب آغاز نشد. با تشدید شدن مشکل تیروئیدش چند روزی را در بیمارستان گذراند و به مرور زمان به حالت عادی بازگشت.

اما بعد از آن ورق برگشت و کام آقای رئیس شیرین شد. سالی که برای محمد رضا داورزنی و والیبال فوق العاده آغاز شد، فوق العاده ادمه پیدا کرد و فوق العاده به پایان رسید.

رسیدن به جمع 6 تیم پایانی لیگ جهانی و همچنین قرار گرفتن در بین چهارتیم برتر جهان از افتخاراتی بود که تحت نظارت آقای رئیس به دست آمد و بدون مدیریت آقا محمد رضا شاید هیچ کدام محقق نمی شد. و البته مهم ترین موفقیت تیم ملی بدون هیچ گونه شک و تردیدی قهرمانی در بازی های آسیایی اینچئون برای اولین بار و بعد از 56 سال حاصل شد: «بسیار خوشحالیم که توانستیم پس از 56 سال والیبال را قهرمان بازیهای آسیایی کنیم. این مدال ارزشش برای کاروان ایران بیشتر از یک مدال طلا بود چرا که توانست کاروان ایران را از حیث مدال طلا در شرایط بهتری قرار دهد.»

وی با بیان اینکه والیبالیست ها برای کسب این قهرمانی سختی های زیادی را متحمل شدند خاطرنشان کرد: «به هر حال این قهرمانی بهترین عیدی به مردم ایران بود و خستگی بازیکنان و مسئولان هم به خاطر ماه های گذشته به در رفت.بازیکنان ما مزد زحماتشان را گرفتند. آنها می دانستند که اهمیت این مدال برای ورزش ایران خیلی زیاد است و خوشحالم که به موفقیت رسیدند.»

حضور ستاره هایی مانند محمد موسوی، فرهاد قائمی، سعید معروف و... در تیم ملی به یمن توجه بی دریغ شخص محمد رضا داورزنی به جوانان بود. اتفاقی که امسال هم با قهرمانی تیم ملی نوجوانان در آسیا بدون حتی دادن یک گیم بدست آمد.

حضور فردی مانند داورزنی شاید آرزوی خیلی از فدراسیون های ورزشی کشورمان باشد. فدراسیون هایی که اتفاقا مانند والیبال تیمی هستند و خیلی هم مورد توجه جامعه می باشند اما آن قدر در این مدت ها ناکامی داشته اند که همه را از آن ورزش خاص و پر طرفدار دلسرد کرده اند.

کسانی که فدراسیونشان در کل سال فقط باخت آوردند و حذف شدند. از نونهالان تا بزرگسالان جملگی از رسیدن به قهرمانی بازماندند و گاهی با شکست خوردن از تیمهایی که در خوابشان هم نمی دیدند بتوانند روزی به ما گل بزنند، 4 تا 4 تا گل خوردند و پس از آن خنده ژکوندی تحویل ملت دادند.

اتفاقا هم والیبال هم رشته پر طرفدار مورد نظر ما برای میزبانی قهرمانی آسیا نامزد شده بودند که همان طور که می دانید والیبال مجوز میزبانی را اخذ کرد و دیگر فدراسیون در کسب آن ناکام ماند. مثل همیشه.

یکی دیگر از اتفاقات مثبتی که امسال در والیبال رخ داد؛ لژیونر شدن میرسعید معروف بود. اتفاق مثبتی که بعد از بهنام محمودی دیگر در این رشته حادث نشده بود و حالا با رایزنی های داورزنی و همکارانش این مهم عملی شد و حالا خود آقای رئیس از ادامه دار بودن این چرخه صحبت می کند: «مطمئن باشید در آینده هم خبرهای خوبی مبنی بر ترانسفر شدن بازیکنانمان بشنوید.»

محمدرضا داورزنی همان طور که پیش تر اشاره شد اهل دیار سربداران است. سربدارانی  که علی رغم حکومت کوتاه مدتشان آبادانی های زیادی به وجود آوردند. امیران سربدار در پی بهتر کردن زندگی روستائیان و طبقه محروم شهر بودند و به نوعی مساوات در تقسیم عواید و ثروت عمومی اعتقاد داشتند.

و حالا داورزنی نشان داده خون سربداران در رگ هایش موج می زند. انشا.. که ورزش کشور ما از حضور افرادی مانند داورزنی استفاده کامل را ببرد.