به گزارش گروه آسیب های اجتماعی خبرگزاری برنا، ابراهیم آقا محمدی با اشاره به اینکه ایران همسایه کشورهای بزرگ تولیدکننده موادمخدر مانند افغانستان است، افزود: کارگاههایی که در این کشورها وجود دارد، انواع موادمخدر را تولید میکنند و به سراسر جهان میفرستند. در این رابطه کشور ایران نیز با توجه به سرلوحه قرار دادن اهداف سلامت و حفظ کیان بشریت، شهدای بسیاری را در مسیر مبارزه با موادافیونی تقدیم کرده است.
نماینده مردم لرستان با بیان این که این عزیزان فقط به دلیل حفاظت از مرزها و ورود موادمخدر به شهادت نرسیدند، تاکید کرد: ترانزیت موادمخدر سهم بزرگی در تعداد شهدای ما داشته است. لذا کشورهای دیگر به ویژه سازمان ملل و اروپاییها باید نهایت همکاری را به ایران داشته باشند. ایران هزینههای هنگفتی به نفع آنها متحمل میشود که باید به آنها تفهیم و یادآوری شود.
وی بر این باور است که اگر کشورهای دیگر برای جلوگیری از قاچاق موادمخدر حاضر به شراکت نیستند، ایران تمام هم و غم خود را برای جوانان خود می گذارد. اگر کشور ما با ترانزیت موادمخدر هزینهای نکند، دیگر کشورهای جهان مجبور میشوند برای مبارزه با قاچاق موادمخدر در مرزهایشان هزینههای سرسامآوری متحمل شوند. البته این در صورتی است که به سلامت جوانانشان اهمیت بدهند. ولی ما بدلیل اصولی که داریم به مبارزه خود با تمام توان ادامه می دهیم .
آقامحمدی همچنین در رابطه با عدم فروش تجهیزات برای کنترل مرزها ایران به بهانه تحریمها، گفت: این کشورها نباید تجهیزات لازم برای کنترل مرزها را به ایران بفروشند بلکه باید این تجهیزات را مجانی در اختیار ایران قرار دهند. چرا که ایران در دفاع از جوانان آنان هزینههای بسیاری متقبل میشود.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در ادامه با اشاره به وجود ناخالصیهای بسیار در موادمخدر به ویژه مواد صنعتی و روانگردانها، افزود: تا زمانی که قاچاق موادمخدر وجود داشته باشد، این مساله را هم شاهد خواهیم بود. باید عرصه را به آنها تنگ کرده و راحتی فعالیت را از آنها بگیریم. ولی قطع به یقین مبارزه اجتماعی با موادمخدر مهمترین و موثرترین راه است چرا که با این اقدام، خردهپاها و فروشندگان جزء موادمخدر فعالیت زیادی نخواهند داشت.
آقامحمدی با تاکید بر آگاهسازی جوانان بار دیگر تاکید کرد: با جدیت آموزش و اطلاعرسانی به جوانان را پی بگیریم تا آنها بدانند که موادمخدر چه خطراتی برای بقای انسان، ذهن و حتی احساسات انسانی دارد. جامعه باید کمبود این رویکرد جدیدی که دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر در پیش گرفتند را زودتر از این احساس میکرد. در این راستا دستگاههای مسوول (دانشگاه، آموزش و پرورش، صدا و سیما، وزارت وزرش و جوانان و سایر دستگاههای فرهنگی و اجتماعی) که به نحوی با جوانان ارتباط دارند، میبایست پیامدهای این معضل بزرگ و خانمان سوز را به آنها تفهیم کنند. بنابراین مهم بودن محور این رویکرد بیشتر احساس میشود.
آقامحمدی افزود: واقعیت این است که مشکل موادمخدر فقط با برخورد و مبارزه فیزیکی با قاچاقچیان و تولیدکنندگان موادمخدر نتیجه مطلوبی نخواهد داشت. گرچه عزیزان بسیاری در این مبارزه با موادمخدر تلاش و فعالیت میکنند و حتی در این راه کم شهید ندادهاند. ولی سوداگران مرگ هر طوری که باشد موادمخدر را به جامعه میآورند و تحت عنوان شادیآور، لاغری، عضلهآور و انواع توجیحات این چنینی جوانی که در بیخبری به سر میبرند را به سمت موادمخدر سوق دهند.
وی بر این باور است که خانوادهها، دستگاههای فرهنگی، اجتماعی، صدا و سیما و رسانهها باید کار آموزش و آگاهی بخشی به جوانان را شروع کنند و آنها را از خطراتی که در کمینشان نشسته مطلع کنند. جوانان فکر میکند این مواد در شادابی و سرزنده بودنشان تاثیر دارد. باید آنها را به نحوی آگاه کنیم که جوانان از ماهیت اصلی موادمخدر به ویژه موادمخدر صنعتی و روانگردانها اطلاعات کافی پیدا کنند.
آقامحمدی با اشاره به این که یک جوان زیبا، شاداب، سرحال و عزیز خانواده با همین توجیهات به سوی موادمخدر کشیده میشود، گفت: بعد از مدتی این جوان رعنا به یک جنازه متحرک، جسم پژمرده با قیافه ای ژولیده، و غبار گرفته تبدیل میشود که گاهی دیدن آن هم چندش آور است. این افراد روی دست خانواده و جامعه میمانند و به مصیبت اجتماعی مبدل میشوند. به موازات کارهای مبارزاتی (ناجا و دستگاههای انتظامی) سایر دستگاهها فعالیت قابل توجهی در این مورد نداشتند و به درستی انجام وظیفه نکردند. این رویکرد بسیار امیدوار کننده است. و بدانیم که لازمه اجرایی شدن رویکرد اجتماعی کردن مبارزه با موادمخدر این است که همه دستگاهها متعهدانه پای کار بیایند.