بافت تاریخی شیراز چشم انتظار سرنوشتی نامعلوم / شهر کهن نیازمند تحولی اساسی است

بافت تاریخی شیراز دارای بی نظیرترین خانه ها و یادگارهای معماری ایرانی اسلامی است که به دلیل سوق دادن مشکلات به سمت آن تبدیل به محلی نامناسب برای زندگی شده  که با وجود تمام این مشکلات و تخریبها هنوز جذابیت گردشگری خود را از دست نداده و توریست های زیادی را به سمت خود جذب می کند تا تن خسته خود را به نمایش بگذارد.

بافتی خسته که می توانست روزی بهترین مکان برای نشان دادن ارزش های معماری و فرهنگی باشد به دلیل بی توجهی به محلی نا امن تبدیل شده و دوای دردش را تخریب تجویز کرده اند و هر سازمانی به هر بهانه ای دست به تخریب این بافت زد، در حالی که این بافت در کنار خانه های ثبت شده ، غیرثبتی و گذرهای خود دارای ارزش تاریخی است و هیچکدام بدون دیگری هویت خود را به خوبی نشان نمی دهد.

نایب رییس انجمن معماران ایران در گفتگو با خبرنگار برنا درخصوص وضعیت بافت تاریخی شیراز گفت: مشکلات بسیاری بر سر راه احیا و مرمت بافت تاریخی شیراز وجود دارد که مردم در کنار ارگان های مربوطه  به کمک یکدیگر می توانند مشکلات را حل کنند.

حمیدرضا جهان بکام با اشاره به اینکه شهردار باید از نظرات متخصصین در بهبود بافت استفاده نماید ادامه داد: بافت شیراز را نمی توان با بدنه سازی تنها و یا روکش کاهگلی دیوارها بازسازی کرد ، معماری ایرانی فقط در این بافت ها باقی مانده است و بدون احیا عملکردی این  ابنیه، باز زنده سازی بافت تاریخی امکان پذیر نخواهد بود .

وی عنوان کرد: در ساخت و سازهای جدید اجازه ساخت بنا به سبک قدیم داده نمی شود و نمی توان بنا را با الگوی حیاط مرکزی اجرا نمود و فقط در بافت قدیم این الگو دیده می شود که باید حفظ شود. 

نایب رییس انجمن معماران ایران با تاکید بر اهمیت ورود سرمایه گذار به بافت تاریخی  و منتفع شدن همه مردم گفت: بافت تاریخی در قلب تجاری شهر قرار دارد و به صرف داشتن سرمایه نمی توان سرمایه گذار را وارد بافت کرد چرا که این موضوع باعث تبدیل این محل با ارزش به عملکرد های تجاری غیر ارزشمند و نا مطلوب می شود.

جهان بکام گذرها و خانه های بافت تاریخی را بخشی از اثر ملی مردم ایران دانست وادامه داد:  با تخریب بافت و حل نکردن مشکلات این بخش شهر، هویت خود را به نابودی می سپاریم ،هویتی همچون شوریده شیرازی و یا عباس دوران که جایگاه زندگی آنها در بافت تاریخی وجود دارد که با زنده نگه داشتن این ابنیه فرهنگ زندگی این افراد زنده می ماند.

وی با انتقاد از روند برنامه ریزی برخی از سازمانها اظهار داشت:برای تصویب  یک پروژه در سازمان ها، بررسی های اصولی شهری صورت نمی گیرد و فقط به سود پروژه توجه می شد که این موضوع معضل اساسی در شهر شیراز بوده به طور مثال در پروژه نیکان حتی به کشش خیابان لطفعلی خان نسبت به تغییرات توجهی نشده است.

نایب رییس انجمن معماران ایران بیان داشت: همانگونه که سازمانهای مربوطه  امنیت  ، امکانات رفاهی و اجتماعی  در مناطق بالای شهر شیراز ایجاد می کنند می توانند بافت تاریخی شیراز را از این نعمت برخوردار سازند و بجای تخریب خانه ها با عناوین مختلف معضلات را حل کنند.