به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، «شیدای من» مجموعهای از نواختههای استاد فرهنگ شریف است که در دو بخش مجزای ابوعطا و همایون نواخته شده است.
زنده یاد شریف در این اثر با ابداعاتی که در نحوه انگشت گذاری و مضراب زنی در نقاط مختلف سیم های تار انجام داده، از تار صدایی کاملاً متفاوت به وجود آورده که بسیاری معتقدند زیباترین صدای تولید شده از ساز تار است.
این هنرمند فقید درباره «شیدای من» گفته است: «در این اثر از ابتکاراتی استفاده شده که در موسیقی ما کاملاً بی سابقه است. من کوک های مخصوص را کشف و قطعاتی که پرده آن در پرده ساز تار نیست، ارائه کردم که تا به امروز جایی شنیده نشده است.»
فرهنگ شریف از نوازندگان صاحب سبک تار است که سال ۱۳۱۰ در شهر آمل به دنیا آمد و از نوازندگان برتر نیم قرن اخیر ایران محسوب میشود. وی تار را نزد استادان عبدالحسین شهنازی و مرتضی نیداوود، تارنوازان بزرگ اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی آموخت اما شیوه نوازندگی وی به اساتیدش شباهتی ندارد و مخصوص خود اوست. وی به عنوان یکی از تکنوازان و بداههنوازان سرشناس موسیقی ایرانی هم شناخته میشود.
این هنرمند در کارنامه هنری خود با خوانندگانی چون اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری، تاج اصفهانی، غلامحسین بنان، محمدرضا شجریان همنوازی داشتهاست و در چند فستیوال بینالمللی از جمله فستیوال موسیقی برلین توانستهاست ساز تار را به خوبی به جهانیان بشناساند. فرهنگ شریف چند سالی را در دانشگاههای مطرح آمریکا به امر آموزش موسیقی مشغول بود.