به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، مرور تاریخ 38 ساله جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد که «تنفیذ» هرگز جنبه تشریفاتی و صوری ندارد بلکه جنبه قانونی دارد که اعتبار بخشی مهمی به انتخابات ریاست جمهوری می دهد.
پایان دومین هفته پنجمین ماه سال 1396 با رویداد مهمی رقم خورده است؛ رویدادی که پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود تا مشروعیت انتخاب رییس جمهوری توسط ولی فقیه مورد تایید قرار بگیرد. این مراسم که تحت عنوان «تنفیذ» از آن یاد برده می شود، دوماه پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ 12 مردادماه برگزار می شود. این روز در تقویم سیاسی کشور دارای اهمیت بسیار است و 40 میلیون رای دهنده کشور این رویداد را پیگیری می کنند.
در این بین به نظر می رسد 24 میلیون نفری که انتخاب حسن روحانی را رقم زدند و رای خود را با نام او در صندوق ریختند، بسیار شادمان باشند. این روز برای حسن روحانی به یاد ماندنی است چرا که برای دومین بار نام او در تقویم سیاسی ایران ثبت می شود. هر چند روزهای ریاست جمهوری او بر دولت یازدهم با فراز و فرودهای بسیاری همراه بود اما او همچون 12 مرداد سال 1392 برای دومین بار با دلی آرام حکم تنفیذش را دریافت می کند. اما این پایان پرونده انتخابات ریاست جمهوری نیست؛ چرا که بعد از مراسم تنفیذ قرار است در اولین روز سومین هفته مردادماه یعنی روز 14 مراسم «تحلیف» حکم ریاست جمهوری برگزار شود.
مراسم تحلیف ریاست جمهوری نیز پس از مراسم تنفیذ حکم رییس جمهوری از سوی مقام معظم رهبری با حضور رییس دیوان عالی کشور، اعضای شورای نگهبان قانون اساسی و رئیس قوه قضائیه و سایر مقامات کشوری و لشکری در مجلس شورای اسلامی برگزار میشود و طی آن رییس جمهوری منتخب براساس اصل ۱۲۱ قانون اساسی سوگند یاد میکند که همه استعداد و صلاحیت خویش را در راه ایفای مسئولیتهایی که برعهده گرفته است به کار گیرد و در پایان سوگندنامه را امضا میکند.
اهمیت مراسم تنفیذ و تحلیف
مرور تاریخ 38 ساله جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد که «تنفیذ» هرگز جنبه تشریفاتی و صوری ندارد بلکه جنبه قانونی دارد که اعتباربخشی مهمی را برای انتخابات ریاست جمهوری می دهد. تنفیذ حکم رییس جمهوری به وسیله ولایت فقیه، یکی از اختیارات رهبر انقلاب است که در قانون اساسی کشور بر آن تاکید شده است. براساس اصل ۱۱۰ قانون اساسی، امضای حکم ریاست جمهوری پس از انتخاب مردم بر عهده رهبری است؛ در بند ۹ این اصل قانون اساسی آمده است: «امضای حکم ریاست جمهوری پس از انتخاب مردم، صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری از جهت دارار بودن شرایطی که در قانون می آید، باید قبل از انتخابات به تأیید شورای نگهبان و در دوره ی اول به تأیید رهبری برسد».
بنابراین در این مراسم حضرت آیت الله خامنهای برای هشتمین بار بعد از برگزاری انتخابات سراسری در کشور، حکم تنفیذ ریاست جمهوری منتخب مردم را پس از امضا به حسن روحانی اعطا میکنند. ایشان پیش از این احکام تنفیذ مرحوم آیتالله اکبر هاشمی رفسنجانی، حجتالاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی و محمود احمدی نژاد را برای دو دوره متوالی به امضا رسانده بودند. دوازدهم مرداد ۹۲ نیز حکم تنفیذ نخستین دوره ریاست جمهوری حسن روحانی به امضای ایشان رسید. احکام تنفیذ ابوالحسن بنی صدر، محمد علی رجایی و حضرت آیتالله خامنهای (در کسوت ریاست جمهوری) نیز به امضای سید روحالله خمینی بنیان گذار انقلاب اسلامی رسیده بود. بعد از برگزاری مراسم تنفیذ در 14 مردادماه، مراسم «تحلیف» حسن روحانی در مجلس شورای اسلامی برگزار می شود.