پس از زلزله بوئینزهرا که در سال ۴۱ منجر به کشته شدن بیش از دهها هزار نفر از هموطنانمان شد، زلزلهای بزرگتر در طبس در سال ۵۷ رخ داد و نزدیک به بیست هزار نفر را به کام مرگ کشاند ، به دنبال آن در سال ۸۲ بود که زلزلهای عظیم، ایران را عزادار کرد، این بار شهر بم را با خاک یکسان شد بهطوری که در آماری غیرقابلباور ۴۱ هزار نفر از ساکنان این شهر تاریخی جان خود را از دست دادند، زلزلهای که شاید تا سالها از ذهنها پاک نشود، حجم فاجعه بهاندازهای بود که دل هر بینندهای را در سراسر دنیا به در میآورد.
سال ۸۳ این بلای طبیعی تکرار شد و این بار در زرند ۶۱۲ نفر قربانی گرفت و زلزله بازهم در اهر و ورزقان در سال ۹۱ با شدت ۶.۲ ریشتر ۲۵۰ نفر از مردم این شهر را آسمانی کرد.
اما چند روز پیش در شامگاه ۲۱ آبان سال جاری زلزله کام مردم کشورمان را تلخ و این بار استان پهلوان خیز کرمانشاه این حادثهی جانکاه را تجربه کرد. زلزلهای به بزرگی ۷/۳ ریشتر که نزدیک به ۵۰۰ نفر از هموطنان غرب کشورمان را به کام مرگ کشاند. این در حالی است که امدادرسانی به مناطق زلزلهزده در این استان همچنان ادامه دارد و مسئولان کشورمان با دادن بیانیههایی این حادثه حزنانگیز را به مردم کرمانشاه تسلیت میگویند اما....
مردم کرمانشاه کمک میخواهند نه تسلیت...
با توجه به عمق فاجعه در شهرستان سرپل ذهاب در این استان مردم زلزلهزده، خواستار تسریع در کمکها هستند. مدیریت ستاد بحران کرمانشاه اعلام کرده است مردم نیازمند اقلامی چون پتو، کنسرو، آبمعدنی، چادر، لباس و نان هستند. که انتظار میرود این اقلام هر چه سریعتر به دست زلزلهزدگان استان کرمانشاه برسد. این روزها و شبها مردم بیش از هر زمان دیگری چشم به مساعدت مسئولان در قبال مشکلات خوددارند.
امروز مردم عزادار کرمانشاه نه از شما شغل میخواهند، نه خواستار کاهش تورم هستند و نه بهبود وضع اقتصادی و مالیشان... آنها نیازمند توجه ویژه در این شرایطی بحرانی هستند، نگذارید با دستوپنجه نرم کردن با گرسنگی و سرما دردی بر درد بزرگ از دست دادن عزیزانش اضافه شود.
ایوای بر اسیری کز یاد رفته باشد
در دام مانده باشد صیاد رفته باشد
امشب صدای تیشه از بیستون نیامد
شاید به خواب شیرین، فرهاد رفته باشد.
مهدی زکیپور