«خشم وهیاهو» نمایشی با رویکرد اجتماعی است/ دولت باید از تئاترهای خصوصی حمایت کند

به گزارش گروه تئاتر خبرگزاری برنا؛ مهرداد رایانی مخصوص کارگردان و نویسنده این نمایش به عنوان مقدمه نشست عنوان کرد: من نیز سابقه مطبوعاتی دارم و خیلی خوشحالم که شماها را اینجا میبینم و با اهالی رسانه به نوعی احساس نزدیکی می‌کنم. اما در خصوص این نمایش باید بگویم که این کار نتیجه زحمات خیلی از افراد از جمله تهیه کننده، مدیر تولید، طراحان و بازیگران است.این نمایش 17 سال پیش روی صحنه رفته بود و من دوباره تصمیم گرفتم آن را روی صحنه ببرم. من همیشه نگاه اجتماعی به نمایش هایم دارم. من آخرین کارم را هشت سال پیش در ایران به نام «آدم آدم است» را کار کردم و تا به الان کاری نکردم  وارد بحث‌های مدیریتی شدم.

وی ادامه داد: این دومین بار است که بحث مدیریت را رها می کنم و مجددا روی تئاتر متمرکز می شوم. ولی نمایش نامه نویسی ام را هرگز قطع نکردم و کی از مهم ترین مولفه های نمایش نامه نویسی های من این است کارهایم رویکرد اجتماعی به روزی را دنبال می کنم.اما اجرای «خشم و هیاهو» نه به ۱۷ سال پیش که به ۲۰ سال پیش برمی‌گردد، اپیزود یک این نمایش بر اساس نوشته بیژن پورغلامی شکل گرفت و من این را به صورت متوالی با کست های مختلف اجرا کردم. این متن هفت یا هشت بار بازنویسی و در هجدهمین جشنواره تئاتر فجر در قالب سه اپیزود اجرا شد. نسل شما و خیلی‌های دیگر آن اجرا را ندیدند، این در کنار اجتماعی بودن متن و به روز بودن حرف آن موجب شد دوباره به سراغش بروم.

امیرحسین رستمی دیگر بازیگر این نمایش نیز در ادامه گفت: من تصمیم داشتم بعد از بازی در «شوایک، سرباز ساده‌دل» کمی به خودم استراحت بدهم اما از وسط‌های اجرای آن نمایش چند پیشنهاد دیگر برای تئاتر گرفتم که جذاب‌ترینشان برایم، کار مهرداد رایانی‌مخصوص بود. فیلم اجرای سال ۷۸ را دیدم و صادقانه این که رایانی‌مخصوص خودش به قدری دوست‌داشتنی است که نمی‌شد این موقعیت را از خودم دریغ کنیم.

رایانی‌مخصوص که در اجرای سال ۷۸ این نمایش خودش هم در آن بازی می‌کرد و نقشی را که اکنون به هانیه توسلی سپرده است آن زمان خودش بر عهده داشت گفت: یکی از انتقادهایی که آن زمان به من می‌شد این بود که چرا سه مرد در این نمایش حضور دارد این که چرا فضا این قدر مردانه است؟ و چرا زنان را در نظر نگرفته ام؟  در بازنویسی‌ها به فضایی زنانه و مردانه رسیدیم که چند صدایی‌تر بود. چون معضلاتی که در این نمایش می‌بینید هم زنان را دربرمی‌گیرد و هم مردان را و فقط مختص یک جنس نیست. اما به نظرم حالا خیلی بهتر شده و آن حالت پولیفونیک را در آن می‌بینیم.

این کارگردان تئاتر در مورد این که چقدر انتخاب هانیه توسلی برای فروش گیشه تاثیر گذار بوده است گفت: برای من وجه تئاتری خیلی مهم است و این بازیگران قطعا وجه تئاتری دارند و اگر نداشتند من سراغ آنها نمی‌رفتم. اما این را هم در نظر بگیرم وقتی ما باید ۳۰ درصد از درآمد گیشه را به سالن بدهیم و پنج درصد را به سایت تیوال طبیعی است که برای حفظ حیاتمان چاره‌ای بیاندیشیم. هانیه توسلی پیشینه‌ای تئاتری دارد و از سال‌های دور که ساکن همدان بوده تئاتر کار می‌کرده. او توانمندی‌اش را در حوزه تئاتر اثبات کرده و تجربیات متعددی داشته اما طبیعی است که در شرایطی که شرحش رفت به این که بخشی از تماشاگران به خاطر او به سالن می‌آیند هم فکر کرده‌ام.

این کارگردان ادامه داد: قرار نبود تئاتر خصوصی جریانی باشد به حال خود رها شده. شما هر چیزی را که بخواهید در کسوت خصوصی راه بیندازید باید حمایتش هم کنید. متاسفانه دولت الان فقط در حد صدور مجوز اجرا ظاهر می شود این کاملا غلط است، دولت باید کمک معنوی نه بلکه کمک مادی کند تا بتوانیم جوابگوی نیازیمان باشیم تا بتوانیم از آن سطح عوام خودمان را ارتقا بدهیم و شان کارمان را حفظ کنیم. بعضی گروه‌های نمایشی ناچار می‌شوند مسیر انحرافی را بروند.دولت باید از تئاتر های خصوصی حمایت کند.

امیرحسین رستمی هم تصریح کرد: این تکنیک است که به واسطه عوض شدن مدیوم، عوض می‌شود والا تغییری در اصل ماجرا به وجود نمی‌آید و این طور نیست که در یکی کم‌فروشی کنی و در دیگری نه. حذف کردن بازیگران سینما از تئاتر یا بازیگران تئاتر از سینما در وهله اول و بدون فرصت دادن به آن‌ها برای نشان دادن توانایی‌هایشان عین سانسور است و عین دیکتاتوری.

علی سرابی هم در مورد حضور در «خشم و هیاهو» گفت: این ششمین تجربه من از بازی در متن‌هایی است که مهرداد رایانی‌مخصوص نوشته و این بار به کارگردانی خودش روی صحنه می‌روم. اجرای سال ۷۸ را دیده بودم و هیچ وقت فکر نمی‌کردم که روزی خودم در آن بازی کنم.

این بازیگر ادامه داد: من اعتقادم این است که تئاتر ما با وجود اینکه سالن تئاتر خیلی زیاد شده و در آمد تئاتر هم برای حتی بعضی از بازیگران سینمایی بالا رفته است و حتی دو سه برابر سینما از تئاتر دستمزد میگیرند واین به نظر من اعجاب انگیزا ست. تئاتر در سیر نزولی قرار گرفته و سراشیبی می رود به دلیل اینکه همه به این روی آورده اند که چجوری بفروشند و تا در آمد بیشتری کسب کنند. همین باعث میشود بازیگران اصلی تئاتر کمتر پیشنهاد داشته باشد.

رایانی مخصوص در پاسخ به سوال خبرنگار برنا مبنی بر اینکه آیا میتوانیم بگویم تئاتر نیز مانند سینما در حال تبدیل شدن به یک صنعت است و در آن گردشهای مالی اتفاق میفتد گفت: من اعتقاد دارم هر پدیده ای بخواهد حیات خودش را در هستی طی کند ودر جریان بیفتد دو راه دارد: اول اینکه باید ارتباط ماهوی و متافیزیکی داشته باشد یا باید به لحاظ اقتصادی گردشی در آن به وجود بیاید. غیر از این باشد حیاتش دچار اختلال می شود.  یکی از کارهایی که الان در تئاتر اتفاق می افتد وجه اقتصادی آن است. تئاتر گردش و جریان اقتصادی وسیعی پیدا کرده است؛ یک سری شغل ها که اصلا در تئاتر ما گمنام بوده اند الان به وجود آمده است مثلا در آن زمان تبلیغات اصلا وجود نداشت و ما خودمان هم کارها را می کردیم.

این کارگردان تئاتر افزود: دولت باید برای تئاتر یارانه تعریف کند ، مثلا 50 بلیت را برای دانشجویان که علاقه مندان تئاتر هستند کنار بگذارد.آنها رایگان نمایش را ببینند و سوبسیدش را هم دولت بدهد.

«خشم و هیاهو» به نویسندگی و کارگردانی مهرداد رایانی‌مخصوص که جز اشتراک در نام، ارتباطی با رمان معروف ویلیام فاکنر ندارد از امروز یکشنبه سوم دیماه در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می‌رود.