نامه پدر ستایش قریشی به مردم ایران بعد از اعدام قاتل دخترش

«دیروز صبح قاتل دختر عزیزم، ستایش، قصاص شد، برطبق قوانین ایران، کشوری که بیشتر عمر من و فرزندانم در آن گذشته است. تقریباً یک سال و 10 ماه است که از آن اتفاق می گذرد و هر روز برای ما سخت گذشته است. خبر قتل دختر دیگرم، آتنا اصلانی داغ ما را تازه کرد و همه مردم ایران را ناراحت کرد و قصاص قاتل او درخواست همه مردم ایران بود. ولی امروز که حکم قصاص قاتل ستایش عزیزم اجرا شد، برای ما مایۀ خوشحالی نبود. چون امروز خانواده دیگری، مثل ما، فرزندش را از دست داد.

فرزندان ما، هر چه باشند و هر کاری که کرده باشند، حاصل عمر و زندگی ما هستند و دوست‌شان داریم. ستایش ما به ناحق از میان ما رفت، ولی قاتل او هم فرزند خانواده‌ای مثل خانواده ما بود. درست است که قصاص حق است و باید تسلیم خواست خدا و قانون بود، ولی به هر حال خانواده‌ای از برادران ایرانی‌ام، امروز در غم فرزند نشسته است. قصاص درخواست من و خانواده من بود تا مرهمی باشد بر زخم از دست دادن دختر کوچکم. و برای ما افغانستانی‌های ساکن ایران، اجرای عدالت آرزوی بزرگی است.

تمام عمر در میان برادران ایرانی‌مان با آرامش زندگی کرده‌ایم و برای خود اعتبار و آبرو خریده‌ایم. مردم محله ما در ورامین به ما احترام می‌گذارند، چون چیزی جز زحمت صادقانه از ما ندیده‌اند و سعی کرده‌ایم در سرزمین برادران هم دین و هم زبانمان، که با بزرگی ما را پذیرفته‌اند، نان حلال برای خانواده‌مان ببریم. این قصاص، برای من و خانواده‌ام و برای ستایش عزیزم، و البته برای کل ملت ایران و مهاجرین افغانستانی، آرامش و عزت به همراه خواهد آورد. از همه وطنداران افغانستانی و برادران ایرانی‌ام که ما را در این غم همراهی کردند سپاسگزارم. امیدوارم دیگر هیچ وقت و برای هیچ خانواده‌ای، چنین روزهای سختی پیش نیاید.

شیرآقا قریشی»