روستایی داخل یک قطار برای فرار از سیل

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا؛ قریب به دو هفته از آغاز سیلاب های خوزستان می گذرد. دو هفته ملتهب که هر روز آن آبستن حادثه ای تازه بوده , به شکل میانگین حجم آب های اضافی رود کرخه، که به جنوب استان خوزستان جاری شده , به شکل روزافزود سیر صعودی داشته و این در حالی اتفاق افتاده است که تقریبا تمامی روستاهای موجود در مسیر این آب ها تخلیه نشده اند و ساکنین آنها قصدی برای ترک خانه خود را ندارند. صنعت کشاورزی و دامداری روستاییان نیز با ضررهای بسیاری همراه شده ؛ همین مسئله نیز در کنار فقدان محل اسکان مناسب برای روستاییان در شهرهای اصلی خوزستان و بیم مورد سرقت قرار گرفتن خانه های آنها در نبود محلی ها منجر به این مسئله شده است.

کمک مردم برای احداث سیل بند و دفاع از باقی مانده زمین ها و خانه های روستا نیز مزید بر علت شده است تا این افراد به جای ترک خانه به آب های گل آلود زده و از موطن خود دفاع کنند.

سیل در ایستگاه سوم

بام دژ، یکی از روستاهای سیل زده در خوزستان است؛ این روستا که در مسیر اهواز - اندیمشک قرار گرفته‌ جمعیت اندکی نیز دارد، در محاصره سیلاب ها قرار گرفته ‌و مردم امکانی برای خروج از این روستا را ندارند. اگرچه این، موقعیتی تکراری در این روزهای خوزستان است اما تفاوتی مهم بام دژ را از دیگر روستاهای سیل زده خوزستان متمایز می کند.

وقتی از اهواز قصد سفر با قطار به تهران را داشته باشید در سومین ایستگاه این خط ریلی به ایستگاه بام دژ برخورد خواهید کرد. ‌پیش از این‌ها اگر این ایستگاه تنها معبری برای مسافران و قطارهای مسافربری بوده است اما حالا نزدیک به پانزده روز است که با بسته شدن خطوط ریلی اهواز و حومه توسط سیلاب ها، محلی مناسب برای اسکان خانواده های بام دژی شده است.

عکس ها و اطلاعات از بام دژ اندک بودند. گرچه بیش از همه روستا وضعیت اهالی آنها کنجکاوی خبرنگاران و عکاسان حاضر در منطقه بر می انگیخت اما تخریب بخش هایی از ریل راه آهنی که منتهی به این روستا می شد منجر به قطع ارتباطی نسبی شده بود. مسئولین راه آهن نیز اقلام مورد نیاز مردم را از طریق درزین به سختی و با عبور از موانع آبی خطرناک به بام‌دژ می رساندند و الویتی نیز برای عکاسان و خبرنگاران قائل نبودند. با این حال با اصراری چند روزه خبرنگاران و عکاس برنا راهی بام دژ شدند.

ریزش خط راه آهن بام دژ و حصر مردم

مسیر رسیدن به بام دژ صعب العبور بود و سیلاب های اطراف خط راه آهن به دلیل شیب بالای زمین و وزش باد مواج بودند‌. همچنین شدت آب، آسیب جدی ای به راه آهن زده بود. تا ایستگاه نظامیه مسیر راه آهن توسط سیلاب ها محصور بود و رفته رفته بر نزدیکی آب به خط راه آهن افزوده می شد. مسیر راه آهن تا ایستگاه بام دژ اما به دلیل شدت سرعت سیلاب در حد فاصل نظامیه تا بام دژ با ریزش جدی همراه بود. از این رو امکانی برای عبور قطارهای مسافربری وجود نداشت و درزین های راه آهن اهواز نیز به سختی از این مسیر می گذشتند.

زندگی در قطار و آسیب های اجتماعی آن

شرایط دشوار زندگی در روستای بام دژ به دلیل سیلابی شدن کوچه پس کوچه های این روستا اهالی بام دژ را مجبور به زندگی در قطار متوقف در ایستگاه راه آهن بام دژ کرده است. زندگی در قطار اگر برای دیگران اتفاقی جالب بنظر بیاید، اما مشکلاتی دارد که تبعات و آسیب های بزرگی بر جامعه کوچک بام دژ وارد خواهد کرد. 

بر اساس این گزارش، کوپه های قطار بام دژ این روزها در حالی محل اسکان سیل زدگان است که گرمای سورنده خوزستان هنوز هم به حد معمول خود نرسیده است. این گرما رفته رفته با نزدیک شدن به تابستان شدت گرفته و بدون شک هرم گرمای بام دژ زندگی را برای ساکنین خود دشوار خواهد کرد. این دشواری حتما تبعات بسیاری را با خود به جامعه بام دژ آورده و موجبات آسیب های اجتماعی در این روستا را رقم خواهد زد.

فقدان بهداشت مناسب در بام دژ

یکی از مسائل مهم در بام دژ که خطرات جدی ای به همراه دارد، فقدان بهداشت کافی در این روستا است. وجود آب های راکد و آلوده در بام دژ، حشرات، دام هایی که به دلیل تخریب اصطبل ها در کنار مردم زندگی می کنند، نبود پوشاک مناسب برای کودکان، نوار بهداشتی برای خانم ها، فقدان حمام و سرویس بهداشتی مناسب و بسیاری از کمبودهای بهداشتی در ماه های آینده سلامت خانواده های بام دژی را با خطر همراه می کندو منجر به شیوع بیماری در این منطقه خواهد شد.

بدون شک حضور مستمر ماموران بهزیستی در این منطقه و توزیع اقلام بهداشتی و بازبینی مستمر سلامت افراد مانع این اتفاق خواهد شد.

ماهیگیری از سیلاب های آلوده

عدم وجود مواد اولیه و امکانات لازم برای پختن غذا در زمان هایی که نیروهای امدادی هلال احمر راهی برای ورود به بام دژ را نداشته باشند برخی از اهالی این روستا به صید ماهی از سیلاب ها رو می آورند. این درحالی است که سیلاب های جنوب کشور آلودگی های بسیاری را با خود به همراه دارند و آبزیانی که تغذیه اهالی بام دژ را تشکیل می دهند بدون شک سلامت این افراد را به خطر خواهند انداخت.