«آیت الله هاشم هاشمزاده هریسی»، یک عضو مجلس خبرگان رهبری، درباره رواج توهینها به شخصیتها و مقامات به ویژه باتوجه به اتفاقات اخیر در قم به خبرنگار سیاسی برنا گفت: در رابطه با حوزهها و اخلاق حوزوی و همچنین در رابطه با اختلافات و توهین کردن به یکدیگر و فرافکنی، مصاحبههای بسیاری با رسانهها انجام دادهام. واقعیت این است که توهین کردن، تهمتزدن و بدگویی کردن از دیگران به هیچ عنوان قابل توجیه نیست بلکه گناه کبیرهای بوده که جامعهای را آلوده میکند؛ به گونهای که بداخلاقی را رواج داده و قباحت آن را برداشتهاند.
وی افزود: این مسائل باعث میشود که زشتی این توهینها و تهمتها از بین برود. ما نمیگوئیم که همه خوب هستند و از مسئولین دفاع کنیم من خودم منتقد هستم انتقاد دارم در سطح وسیع میگویم و ناراضی هستم. بنابراین این نارضایتیها وجود دارد اما تهمت زدن و ایجاد اختلاف آن هم برای مسئولین درست نیست. این سخن بدین معنا نیست که مسئولین ایرادی ندارند بلکه این رفتارها از روحانیون حوزه اختلاف را زیادتر میکند و بهنوعی اعتمادها را از بین میبرد و بیاعتبار میسازد. بنابراین این بدگوییها تاثیرات بدی برای افراد معمولی در جامعه در پی خواهد داشت و به نوعی گناه کبیرهای است که چندین مسائل را در بر دارد.
هاشمزاده هریسی در این باره که به جای توهین کردن، بهتر است که یک روحانی حوزه با ادبیات درست سخن خود را مطرح کند و به نوعی خود انتقادی وجود داشته باشد، نیز تصریح کرد: اتفاقات و اقدامات نادرستی که در قم به ویژه از سوی برخی روحانیون حوزه یا طلبهها صورت گرفته، نباید فراموش شود چراکه اگر مشکلات حل نشود اینها خرابی به بار میآورد و آسیبی است که در نتیجه ادبیات نادرست به بار آمده است.
وی ادامه داد: وقتی انتقادها با خصومت، تندی و افتراء و بیحرمتی مطرح شود اعتمادها و محبتها را از بین میبرد و فضای جامعه را به خشونت مبتلا میسازد. متاسفانه اینگونه ادبیات غالب شده بنابراین این افراد باید ادب و حرمت را بیاموزند. به هر حال یک فرد خوب خدمتگزار بوده و ممکن است در جایی اشتباه داشته باشد. میتوان گفت که اگر در جایی فلان کار را انجام میداد، بهتر بود چراکه نگفتن اشتباهات هم درست نیست. باید حرمت نگاه داشت.
این عضو مجلس خبرگان رهبری بیان کرد: بنده با نقد کردن مخالف نیستم اما ادبیات ما نادرست است و ادبیات اسلامی و اخلاقی نیست؛ چراکه عدالتی در آن نیست و فرافکنی و تهمت است. باید صدا از بالا باشد و از پایین نباشد. نباید همه جا را ناسالم کنیم و اجازه دهیم افراد سالم هم بمانند.