در میان تولیدات سینمایی در فصول مختلف و البته با زیرگروه های مختلف، گاهی شاهد این هستیم که برخی از آثار نه به لحاط کستینگ (انتخاب بازیگر) و نه به لحاظ پروداکشن تولید با نگاه اقتصادی ساخته نمیشوند و درحقیقت اقتصاد سینما در این آثار مدنظر نیست.
این درحالی است که جدا از بحث بازیگر، بسیار گران و پرهزینه کلید میخورند. در واقع قابل حدس است که این آثار در همان نگاه اول حتی نمیتوانند در گیشه هزینههای ساخت و سینمادار را تامین کنند.
امروزه که سینما به سختی گذران عمر میکند و در واقع به یک اقتصاد تبدیل شده و وضعیت اقتصادی هر پروژه شرط ادامه حیات سینماست پرواضح است که فیلم نفروش با یک ضرر و زیان مالی همراه خواهد بود مگر اینکه این فیلم با نگاهی تبلیغاتی یا حمایتی از ارگانی به خط تولید رسیده باشد که در این شرایط تنها ساخته شدن فیلم مدنظر است و قرار نیست اتفاق ویژهای از این فیلم متصاعد شود.
در اینکه سینما جدا از بحث سرگرمیسازی و جایگاه فرهنگیاش بایستی تاثیراتی اجتماعی و گاه حتی تبلیغاتی برای نمایش توان و قدرت یک ارگان یا خدمات یک سازمان را داشته باشد شکی نیست اما فراموش نکنیم گاهی اوقات هزینه اشتباه در ساخت یک فیلم سینمایی میتواند تاثیری برعکس روی وضعیت تبلیغاتی آن موضوع، محتوا یا سوژه یا حتی ارگان داشته باشد.
گاهی اوقات قرار گرفتن در کنار چند فیلم بفروش سینما و پائین ماندن گیشه در فروش باعث میشود تماشاگران نیز رغبتی برای دیدن فیلمی که نه کارگردان صاحب نامی دارد و نه از بازیگران صاحب نامی برخوردار است نداشته باشند. در این شرایط عملا یک ضد تبلیغ اتفاق افتاده است. در این شرایط صاحبان اثر و سفارش دهندگان نه تنها به سود نمیرسند که ضرری مادی و معنوی در انتظار فیلم است چراکه عنوان شکست در گیشه به اثر الصاق شده و برعکس تلویزیون که آثار شکست خورده به فراموشی سپرده می شوند، فیلم در تاریخ فرهنگی و هنری یک کشور ثبت و ماندگار می گردند.
با این تفاسیر سینما به عنوان یک هنر نمایشی ارشد، از توانمندی تبلیغاتی و تاثیرگذاری بالایی برخوردار است اما این به آن معنا نیست که شکست در این مدیوم خاص هم بی سر و صدا تمام شود. اگرچه سینما با تمام قوا می تواند محلی برای آزمون و خطاها باشد و برخی از فیلم ها با نگاهی تجربی ساخته می شوند اما از سویی دیگر فیلم هایی در قصه و سوژه و ستاره ها برای فروش حرفی برای گفتن ندارند.
و از سویی امروز که شکستن رکوردهای گیشه دغدغه بسیاری از سرمایه گذاران و تهیه کنندگان و کارگردانان است به نوعی تنها برخی از آثار فقط چراغ سینما روشن می ماند و خانواده سینما مشغول به کار هستند و البته هیچ اتفاق هنری یا اقتصادی از برخی از این آثار متصور نخواهیم بود چراکه هیچ فاکتوری برای جذب مخاطب و جلب توجه منتقدان و صاحب نظران سینما در فیلم دیده نشده است.