کاهش التهاب گلو با کمک این دانه

به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ Cydonia oblonga Miller ، گیاهی درختچه‌ای یا درختی به ارتفاع تا 8 متر است که شاخه‌های جوان آن پوشیده از کرک های نمدی است. برگ های آن به ابعاد 10-5×5/7-5/3 سانتیمتر، مدور یا کم و بیش بیضوی، نوک منقارک دار، نوک تیز یا نوک کند، قاعده گرد یا کمی قلبی شکل است که در ابتدای باز شدن برگ ها، دو سطح برگ پوشیده از کرک های پشمی شده که در سطح فوقانی، بتدریج از بین می‌‌رود. دانه‌ های به که داخل میوه است، اندام دارویی گیاه را تشکیل می‌دهد. این دانه‌ها به رنگ قهوه‌ای روشن یا قهوه‌ای تیره، بیضوی و مسطح، به طول 5 تا 10 میلیمتر، عرض 2 تا 5 میلیمتر و ضخامت 2 میلیمتر هستند.

زمان جمع‌آوری و خشک نمودن دانه‌های به، پس از رسیدن میوه به و در فصل پاییز است. خشک کردن دانه‌ها در دمای 40 تا 50 درجه سانتی‌گراد انجام می‌شود. ماده متشکله اصلی به دانه را موسیلاژ تشکیل می‌ دهد که کمی پس از مجاورت دانه با آب از سلول های اپیدرم پوشش دانه ترشح می‌ شود.

میزان موسیلاژ محلول در آب فوق که ایجاد نوعی محلول کلوئیدی غلیظ می کند،20 تا 22 درصد وزن دانه‌ها است. در برخی مواقع موسیلاژ به دانه با آب سرد اسیدی شده استخراج می ‌شود. موسیلاژ به دانه در اثر مجاورت با شیره گوارشی روده و نیز محلول رقیق نمک طعام به صورت ژل در می‌آید .در اثر هیدرولیز پلی سارکاریدهای متشکله موسیلاژ به دانه، قندهای آرابینوز، گزیلوز، گالاکتوز، گلوکز، مشتقات اسید اورونیک و مخلوطی از اسیدهای آلدوبیورونیک ایجاد می‌شود.

سایر ترکیبات موجود در به دانه شامل روغن ثابت (تا 15 درصد)، گلیکوزیدهای سیانوژن (آمیگدالین تا 5/1 درصد)، آنزیم امولسین، پروتئین‌های مختلف و پکتین است. از به دانه در درمان التهاب مخاط دهان و گلو و تسکین خشونت و گرفتگی صدا، سرفه و یبوست خفیف استفاده می‌ شود. همچنین در صنایع دارویی به عنوان امولسیون کننده و سوسپانسیون کننده و در صنایع آرایشی- بهداشتی در فرآورده‌ های پوستی، مرطوب کننده و ضد چین و چروک و فرآورده‌های مو (حالت دهنده‌ها و نرم کننده‌ها) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مقدار مصرف

مقدار مصرف- خوراکی : جوشانده 10 تا 30 درهزار (6)، خیسانده 20 گرم دانه .

موضعی: خیسانده 5 تا 10 گرم دانه (8س)، کاربرد غلظت 0/01 تا 5 درصد از موسیلاژ در فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی و غلظت 0/1 درصد در صابون.

موارد احتیاط

پوست به دانه در صورت مصرف خوراکی و جدا شدن از مغز دانه و در مجاورت با آب، ایجاد اسید سیانیدریک می ‌کند.