«شهربانو امانی»، فعال سیاسی اصلاح طلب، دراین باره که مجلس یازدهم برخلاف شعارهای خود مبنی بر تعامل با دولت، راه تعارض با دولت در پیش گرفته است، به خبرنگار سیاسی برنا گفت: مجلس یازدهم آنچنان از حمایت و پشتیبانی ِ مردمی برخوردار نیست به ویژه اینکه طی این چهل سال و ده دوره مجلس، این مجلس نسبت به ده دوره قبل، کمتر، از حمایت و رأی مردمی برخوردار بوده است. این موضوع در افکار عمومی، بحث مقبولیت و جایگاه مردمی این مجلس را زیر سوال می برد هر چند نمایندگان مجلس، نماینده همه مردم هستند.
این چهره سیاسی اصلاح طلب، در خصوص نحوه برخورد مجلس یازدهم با دولت روحانی افزود: در مجلس یازدهم در اولین نطق پارلمانیِ رئیس مجلس، بر این مسئله تاکید شد که این مجلس به دنبال مچ گیری نیست بلکه به دنبال حل مشکلات مردم است، در واقع از روز افتتاح مجلس تاکنون به دلیل شرایط خاص کشور هم به دلیل شیوع بیماری کرونا و هم نارضایتیهایی که وجود داشت، پیشبینی این بود که این مجلس در ایجاد آرامش در افکار عمومی و حل مشکلات معیشتی، نقش تاثیرگذاری ایفا کند که این گونه نشد.
او تصریح کرد: پیش بینی، براساس نطق ِرییس مجلس این بود که این همراهی و همدلی یقینا به وجود خواهد آمد. در نتیجه آن پیام ِحاوی آرامشی که از مجلس به سمت کفِ جامعه باید برسد، نرسیده است. شاهدیم که دلسوزان کشور بر آنچه تاکید میکردند برخی آقایان انکار کردند و خود را به ناشنوایی می زنند. این آقایان باید بدانند آسیبهای جدی که به کسب و کار و اقتصادِ کشور وارد شده است، با فحش دادن و تعارض، با دولت حل نخواهد شد. هر چند نقد کردن و سوال کردن نمایندگان در چارچوب قانون، وظیفه آن ها است اما این دلیلِ قابل اتکایی نیست که وزرا را به مجلس بیاورند و به آنها فحاشی و توهین و در نهایت بی احترامی کنند.
این نماینده ادوارِ مجلس ادامه داد: حتی تقریبا در مجلس هفتم که از لحاظ شکل گیریِ مجلس و کاربردِ روش انتخاباتی به مجلس یازدهم نزدیک است، این گونه رفتار نمیشد. اوایل مجلس هفتم، همزمان با سال آخرِ دولت خاتمی بود اما چون افرادِ با تجربه پارلمانی در مجلس هفتم حضور داشتند آن گونه که با دولت روحانی، امروز برخورد میشود در آن مجلس با دولت خاتمی برخورد نشد به ویژه در شرایط فعلی که حوزه سیاسی و سیاست خارجی به ویژه وزیر خارجه، بیشتر نیازمند حمایت پارلمانی است. همه این رفتارها و گفتارهایی که از تریبون مجلس دیده و شنیده میشود به جای پاسخگویی به نیازهای امروزِ جامعه به نوعی برای آرایشِ میدان انتخابات 1400، است.٢/٥