هنر اجرا با بازیگری و خوانندگی تفاوت دارد / گلزار یک استثنا بود که اگر در برنامه‌های دیگر تکرار می‌شد مخاطب آن را نمی‌پذیرفت

هرمز شجاعی‌مهر تهیه‌کننده و مجری تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: رسانه ارتباط مستقیمی با افکار عمومی دارد، همه جای دنیا رسانه بر افکار عمومی تأثیرگذار است و افرادی که در آن کار می‌کنند و برنامه می‌سازند باید شایستگی کاری که انجام می‌دهند را داشته باشند.

شجاعی‌مهر خاطرنشان کرد: فردی که در رسانه برنامه می‌سازد باید با سواد باشد، تحصیلات داشته باشد و سال‌ها در کنار اساتید این کار آموزش دیده باشد اما متأسفانه امروز این معیارها را جدی نمی‌گیرند و می‌بینیم در فضای مجازی برنامه‌هایی ساخته می‌شوند که هیچ استانداردی در آن‌ها رعایت نمی‌شود و بالاخره این آثار آسیبی مخرب خواهند داشت که در دراز مدت نتیجه‌اش را در جامعه خواهیم دید.

او افزود: اما در تلویزیون اینگونه نیست و تلویزیون قانونمند است، ضابطه دارد و به هر حال یک ملاک‌ها و معیارهایی در آن وجود دارد که به راحتی هر کس نمی‌تواند جلوی دوربین قرار گرفته، برنامه بسازد و پخش کند.

این مجری در ادامه اظهار داشت: از آنجا که ما هیچ تعریف درستی از اجرا و برنامه‌سازی ارائه نکردیم تا هنرمندان و برنامه‌سازها به آن پایبند باشند در فضای مجازی شاهد ساخت و پخش برنامه‌هایی هستیم که هیچ استانداردی را رعایت نمی‌کنند. کار مجری یک کار دیگری است و با بازیگری و خوانندگی متفاوت است، از شغل، جایگاه خود را دارد و قرار گرفتن افراد در جایگاهی که متعلق به آن نیستند باعث می‌شود تأثیرگذاری اثر به حداقل برسد. یک بازیگر که مخاطب او را در قامت نقش‌های مختلف دیده و شاید با کارهایش در یک فیلم یا سریال خندیده نمی‌تواند گزینه مناسبی برای اجرای یک برنامه باشد که مخاطب باید به حرف‌های او گوش دهد.

این مجری تأکید کرد: ممکن است یک بازیگر که تجربه اجرا نداشته در یک برنامه به عنوان مجری ظاهر شود و بتواند نظر مخاطبان را جلب کرده و برنامه استانداردی روی آنتن برود. مثلاً محمدرضا گلزار در برنامه «برنده باش» به خاطر محبوبیتش موفق می‌شود و برنامه دیده می‌شود اما این یک استثنا است و تکرار آن نمی‌تواند برای این بازیگر اتفاق خوبی باشد و حتی به جایگاه هنری او لطمه وارد می‌کند چرا که مردم نمی‌توانند او را در جایگاه یک مجری بپذیرند.

شجاعی‌مهر در ادامه اظهار داشت: یکی از مشکلات اصلی تلویزیون ما خط قرمزهای آن است که در فضای مجازی کم‌تر است و به همین دلیل به راحتی مسائلی را مطرح می‌کنند که در تلویزیون امکانش وجود ندارد. محدودیت و وجود خط قرمزها در تلویزیون می‌تواند منطقی باشد چرا که مردم در خانه همراه با اعضای خانواده‌شان در کنار هم یک برنامه تلویزیونی را می‌بینند اما برنامه‌ فضای مجازی را می‌توان در گوشی موبایل در خلوت خود دید. اگر تلویزیون می‌توانست خط قرمزهایش را کنار بگذارد امروز موفق‌ترین رسانه در کشور بود.

او افزود: خط قرمزهای تلویزیون در برخی مواقع آزاردهنده است، باید مسائل برای مردم راحت‌تر بیان شوند، در تلویزیون برنامه‌ها برای جلب نظر مدیران ساخته می‌شوند و خواست مردم مطرح نیست. دکترها، کارشناسان، روانشناسان و... با نظر مردم به برنامه‌ها دعوت می‌شوند اما باید در نظر گرفتن خواست مردم بیشتر و پر رنگ‌تر باشد. مردم قطعاً می‌خواهند در تلویزیون درباره روابط زناشویی صحبت شود، در کشور ما ممکن است یک نفر که فرد باسوادی است و در کاری که دارد بیشترین سواد را دارد اما ابتدایی‌ترین مسائل زناشویی را نمی‌داند.

این مجری در پایان گفت: تلویزیون باید در زمانی مشخص به این مسائل مهم مثل مسائل زناشویی بپردازد و این‌ها نباید جزو خط قرمزهای رسانه ملی باشد.