جهانگیر کوثری، تهیهکننده سینما، در گفتوگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: موقعیتی که سینمای ما در سطح جهان به دست آورده حاصل شکلگیری مسیر و حرکتی است که از دهه 1360 آغاز شد. آن زمان انسانهای بزرگی تلاش کردند که سینما در کشور ما شکل بگیرد و معماریهای درستی صورت گرفت که همان سیاستگذاران و آن افراد را میتوان معماران سینما دانست. قطعاً اگر آنها نبودند سینمای ما به این جایگاه بزرگی که امروز کسب کرده، نمیرسید.
کوثری خاطرنشان کرد: برنده شدن جایزه اسکار برای هر کشوری یک اتفاق بزرگ است. همه ما میدانیم که چه کشورهایی با چه امکاناتی در رقابت اسکار شرکت میکنند و وقتی ما با حداقل امکانات میتوانیم در این رویدادها حرفی برای گفتن داشته باشیم و بازیگرمان در جشنواره کن جایزه بهترین بازیگر را دریافت میکند یک اتفاق اعجابآور رخ داده است. در حدود نزدیک به 40 سال اخیر ما معمولاً هر سال در جشنوارههای معتبر دنیا فیلم داشتهایم و اینکه در این جشنوارهها برنده جایزه میشویم و سینماگران بزرگی به دنیا معرفی میکنیم در حالیکه امکانات ما با دیگر کشورها قابل قیاس نیست و حتی دست ما برای پرداختن به موضوعات مختلف باز نیست، اتفاق بزرگی محسوب میشود که نشان از پیریزی درست سالیان گذشته میدهد.
او افزود: ما چنین موفقیتهایی را به دست آوردیم و جشنواره فیلم فجر را هم برگزار کردیم که سینماگران خارجی را به ایران دعوت کردیم و فیلمسازان و منتقدان بزرگ به کشور ما میآمدند و ما بازخوردهای خوبی از این افراد میگرفتیم. برخی حتی عاشق ایران میشدند و با فرهنگ و هنر ما ارتباط فوقالعادهای برقرار میکردند. جشنواره فیلم فجر آینه تمامنمایی از سینمای ایران بود که جهانیان میتوانستند آن را مشاهده کنند و با وجود مهمانان خارجی این فرصت برای مبادلات و تعاملات فرهنگی ایجاد میشد. به همین دلیل من مخالف صد در صد جداسازی بخش ملی از بخش بینالمللی بودم چراکه طبیعتاً این جداسازی مانع شکلگیری این مبادلات میشد و جشنواره جهانی فیلم فجر هم به تنهایی توان و قدرت نشان دادن سینمای ایران را به مهمانان خارجی نداشت. به همین دلیل در سالهایی که این جشنواره جدا شد مهمانان ما به حداقل رسیدند و تعاملات فرهنگی بسیاری از بین رفتند.
تهیهکننده فیلم سینمایی «فراری» تأکید کرد: در دورههای همزمانی برگزاری این دو بخش جشنواره ارتباطات خوبی بین سینماگران ایرانی و خارجی شکل میگرفت که باعث میشد در تعاملات فرهنگی شکلگرفته سینماگران ما به جشنوارههای مختلف دعوت شوند که متأسفانه جداسازی این دو بخش چنین امکانی را از بین برد و جشنواره داخلی را هم منزوی کرد و جشنواره جهانی نتوانست میزبان خوبی برای مهمانان خارجی باشد.
کوثری در پایان اظهاراتش خاطرنشان کرد: همانقدر که سینمای ایران به جشنواره فیلم فجر اعتبار بخشیده، جشنواره فیلم فجر نیز به سینماگران ایرانی کمک کرده است و در واقع بین سینماگران و جشنواره یک رابطه متقابل به وجود آمده و باید از آسیب دیدن این جشنواره جلوگیری شود. از نظر من همزمانی بخش ملی و بینالمللی ترکیب درستی بود. تفکیک این دو بخش و تبدیل شدن آن به دو جشنواره جداگانه جشنواره جهانی را مرعوب برخی نامها کرد اما باعث شد که جایگاه قبلی این رویداد مهم فرهنگی هنری از بین برود.