دنیای ورزش همواره با صحنههای تلخ و شیرین زیادی همراه بوده است و کسانی که پا به این دنیا گذاشتند، این موضوع را به خوبی درک کردند همانقدر که ممکن است لحظات شیرینی را تجربه کنند، لحظات تلخ و دشواری نیز در انتظار آنها خواهد بود. یکی از تلخیهایی که به ناچار سراغ هر ورزشکار حرفهای خواهد آمد خداحافظی از دنیای قهرمانی است. لحظهای که لاجرم باید از خیلی شیرینیها چشم بپوشی و این موضوع را باور داشته باشی که باید گوی و میدان را در اختیار نسل جوانتر قرار داد تا آنها نیز طعم این شیرینیها و صحنههای جذاب دنیای حرفهای را تجربه کنند.
ورزشکاران زیادی در رشتههای مختلف از دیرباز تا به الان حضور داشتهاند که روزی از دنیای ورزش کنار رفتند و خاطرات خوب و صحنههای ماندگاری از خود به جای گذاشتند. حالا این بار نوبت به بسکتبال بانوان رسیده که یکی از بهترین بازیکنان خود را دیگر نداشته باشد. گلاره کاکاوندپور کاپیتان تیم ملی بسکتبال بیشک یکی از با استعداد و توانمندترین بسکتبالیستهای کشورمان است که از دنیای قهرمانی و حرفهای خداحافظی کرد. هرچند که به عقیده خیلیها این بازیکن میتوانست در تیم ملی مفید باشد و با توجه به اینکه بسکتبال بانوان به تازگی جواز حضور در مسابقات بینالمللی را گرفته است در مسابقات دیگر نیز میتوانست تجربه لازم را برای تیم ملی داشته باشد.
سالها بانوان بسکتبالیست ایران در آرزوی حضور در مسابقات بینالمللی بودند تا اینکه به همت دکتر سلطانیفر و فدراسیون این امر محقق شد و شاهد بودیم که بانوان ما در اولین حضور خود در رقابتهای داخل سالن آسیا نمایش قابل قبولی را از خود نشان دادند. گلاره کاکاوندپور یکی از بانوانی بود که سالها تلاش کرد که بسکتبال ایران بتواند در آسیا حرفی برای گفتن داشته باشد و حالا که این زحمت به نتیجه رسید حالا جوانان با انگیزه میتوانند به خوبی راه امثال کاکاوندپور را ادامه دهند. بهرحال امیدواریم که فدراسیون بسکتبال با برنامهریزی بلند مدت بتواند استعدادهای خوبی که در سراسر کشور وجود دارد را شناسایی کند و در آینده نزدیک بتوانیم جایگزینهای خوبی برای با تجربههای این رشته مانند کاکاوندپور و آیرین آرتونیان داشته باشیم.