اهمیت مدیریت دانش زلزله کرمانشاه چیست؟

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا،  نشست تجربه نگاری، مدیریت دانش و سواد رسانه ای در زلزله کرمانشاه با حضور رئیس انجمن علمی مدیریت دانش، مدیر عامل انجمن سواد رسانه ای ایران، اعضای هیئت رئیسه انجمن مدیریت دانش، رئیس فرهنگسرای رسانه و شبکه های اجتماعی، مشاور مدیر عامل انجمن سواد رسانه ای در امور استانها، جمعی از فعالان رسانه ای، امدادگران، پزشکان و افراد حاضر در زلزله کرمانشاه در فرهنگسرای رسانه و شبکه های اجتماعی برگزار شد.

دکتر پیمان اخوان، رئیس انجمن علمی مدیریت دانش در ابتدای این نشست با اشاره به حادثه اتمی هیروشیما و شدت و قدرت آن، زلزله کرمانشاه را دارای ابعاد بزرگی دانست و گفت: باید با نگاه علمی و تجربه نگاری ها به سمت مدیریت دانش در حوزه حوادثی از این دست حرکت کنیم.

وی افزود: متاسفانه نکته اصلی اینجا است که با گذشت زمان و به علت عدم توجه کافی به ثبت و ضبط تجربیات و درس آموخته ها، این موارد به فراموشی سپرده می شوند یا فقط در ذهن افراد باقی می مانند و در حوادث بعدی ما شاهد دوباره کاری های بسیاری خواهیم بود.

رئیس انجمن علمی مدیریت دانش تاکید کرد: با توجه به رسالت و نقش انجمن علمی مدیریت دانش ایران در کشور، موضوع تجربه نگاری و مدیریت دانش زلزله غمبار کرمانشاه را در دستور کار انجمن قرار دادیم، حوزه های دانشی این موضوع را بصورت اولیه شناسایی کردیم و یقین داریم با تجربه نگاری و ثبت و ضبط درس آموخته های این حادثه تلخ در حوزه های دانشی اشاره شده، و بکارگیری مناسب آنها، چابکی نهادهای ذیربط افزایش یافته و کمک رسانی مطلوبتری در شرایط بحران انجام خواهد گرفت، و در واقع "مدیریت دانش محور" بحرانها را شاهد خواهیم بود.  

وی خاطرنشان ساخت: هم اکنون تیم ویژه ای در انجمن مدیریت دانش ایران تشکیل شده است تا ضمن تسهیل  آشنا سازی مدیران و مسئولین با دانش های مهم بحران، امکان استفاده از دانش های تولید شده در چنین حوادثی برای اتخاذ پیش بینی های لازم قبل از وقوع بحران و همچنین عملیات امداد و نجات اثربخش و به حداقل رسانی دوباره کاری ها پس از حوادث و در یک جمله "مدیریت و اداره دانش بنیان حوادث و بحرانها" فراهم شود.

 فقدان سواد رسانه ای؛ ایجاد بحران در دل بحران

در ادامه محمدصادق افراسیابی، مدیر عامل انجمن سواد رسانه ای ایران گفت: ما در حوزه سواد رسانه ای با سه قشر مواجه هستیم، مردم، مسوولان و رسانه ها. در بسیاری از بحران ها و حوادث ما شاهد پایین بودن سطح سواد رسانه ای هر سه طیف یاد شده هستیم و این به معنای نیاز مبرم به آموزش در این حوزه است.

مدیرعامل انجمن سواد رسانه ای ایران فقدان سواد رسانه ای را باعث ایجاد بحران در دل بحران دانست و خاطر نشان ساخت: متاسفانه ما به دلیل عدم آگاهی چه در امر اطلاع رسانی و چه در حوزه های مدیریتی به هنگام بحران به گونه ای رفتار می کنیم که منجر به ایجاد شایعه می شود و مردم نیز در سایه همین کم اطلاعی، اقدام به پخش آن می کنند که این خود نمایان گر اهمیت داشتن مهارت سواد رسانه ای است.

وی به سه مصداق کم سوادی رسانه ای برخی از مسئولین، گروهی از مردم و تعداد کمی از فعالان رسانه ای در بحران زلزله کرمانشاه اشاره کرد و گفت: مسئولی که در ابتدای وقوع حادثه خبری را بیان کرد که باعث التهاب بیشتر مردم شد، برخی از مردم که خبری را دست به دست کردند که باعث کاهش بسیج منابع و امکانات مردمی برای کمک به زلزله زدگان کرمانشاه شد و رسانه هایی که به جای پرداختن به اصل موضوع وارد حواشی شده و موضوع را سیاسی کردند، همه از مصادیق کم سوادی رسانه ای است.

کمک سواد رسانه ای به مدیریت بحران

در ادامه معصومه نصیری، مشاور امور استان های انجمن سواد رسانه ای با تاکید بر  اینکه در بحران ها نیازمند تشکیل ستاد مرکزی بحران هستیم، اظهار کرد: مرز بین اطلاع رسانی درست و کامل و در عین حال عدم ایجاد ناامنی در جامعه مسوولیتی است که باید در مواقع بحران به آن توجه کرد.

وی با تاکید بر ضرورت حفظ آرامش روانی مردم در بحران ها، یادآور شد: اینکه در چنین مواقعی ما شاهد هیجان زدگی مسوولان و شتابزدگی رسانه ای می شویم از یک سو و بروز و ظهور پدیده شهروند خبرنگاری از سوی دیگر دست به دست هم داده و موجبات انتشار شایعه و حتی بحران آفرینی مضاعف را فراهم می کند.

مشاور امور استانهای انجمن سواد رسانه ای ایران تاکید کرد: اینجا داشتن سواد رسانه ای می تواند به ما در مدیریت صحیح بحران کمک کند.

در ادامه این نشست، عکاسان، خبرنگاران و افرادی که در قالب امدادرسان در محل حادثه حضور داشتند به بیان تجربیات خود پرداختند. افراد مذکور، هیجان زدگی سازمان ها و مردم، روش و نحوه برخورد، اهمیت شناخت محیطی مسئولان و امدادگران و رسانه ها، فقدان فرماندهی یکپارچه، عملکردهای جزیره ای، عدم استفاده از تجربیات قبلی در مدیریت بحران، نحوه پخش کمک ها از طریق ارگان ها، عدم اطلاع رسانی کامل و جامع از طریق رسانه به مردم در مورد وسایل مورد نیاز و متناسب با فرهنگ، عدم هماهنگی بین گروه های امدادرسان، عدم مدیریت کمک های مردمی را از اهم مواردی که به عنوان تجربه از این حادثه دلخراش به آن می توان اشاره کرد، نام بردند.