چالش‌های راه‌اندازی یک شرکت دانش‌بنیان در ایران
دبیر ستاد توسعه فناوری‌های مواد و ساخت پیشرفته معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری با تشریح اقدامات لازم برای راه‌اندازی یک شرکت دانش‌بنیان، گفت: مسیر رسیدن از چاپ کاغذ و تولید علمی به بازار، راهی بسیار صعب‌العبور است که به سادگی نمی‌توان آن را طی کرد و یک فرد دارای ایده برای تحقق آن نیاز به حمایت و پول دارد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، محمودمهرداد شکریه در اولین کنفرانس بین‌المللی مکانیک مواد و تجهیزات پیشرفته که امروز (11 بهمن‌ماه)، در دانشگاه شهیدچمران اهواز برگزار شد، با بیان اینکه انتظارات امروز از شرکت‌های دانش‌بنیان بسیار جدی هستند، اظهار کرد: برای اینکه ایده‌ای به محصول تبدیل شود و به بازار برسد، زنجیره‌ای وجود دارد.
وی افزود: در اولین قسمت این زنجیره نیاز به خلق یک ایده است که نیاز به نوآوری دارد و سیستم‌های دانشگاهی ما در این زمینه ضعیف هستند و باید در سیستم آموزشی از دوران دبیرستان تغییراتی به وجود آید که منجر به تربیت افراد خلاق شود. همچنین نیاز است دانشگاه روابط بین‌المللی و به بانک اطلاعات جهانی نیز دسترسی داشته باشد. ما به سیستم نوآوری ملی (NIS) نیاز داریم که از ابتدای تحصیلات آغاز می‌شود و سپس به دانشگاه‌ها و صنایع می‌رسد.
دبیر ستاد توسعه فناوری‌های مواد و ساخت پیشرفته معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری با بیان اینکه ثبت پتنت (Patent) قدم بعدی است، ادامه داد: حفاظت از مالکیت فکری از دیگر مواری است که در کشور این زنجیره را تحت تاثیر قرار می‌دهد. برای تحقق پتنت نیاز به سازمان‌های حمایتی وجود دارد که صندوق حمایت از پژوهشگران و نوآوران در کشور ما از پتنت‌ها حمایت می‌کند.
شکریه با بیان اینکه اغلب دانشگاه‌های ما با بازار آشنا نیستند، گفت: مرحله بعد، آشنایی با بازار محصول است. متاسفانه اقتصاد مهندسی در دانشگاه‌ها به درستی تدریس نمی‌شود. همچنین محصول نیاز به برند دارد که از موارد دیگری است که در دانشگاه‌ها به آن توجه نشده است. برای ارایه محصول به بازار نیز نیاز به سرمایه‌گذار است.
وی تصریح کرد: اگر محقق بخواهد ایده‌های خود را واقعی کند، باید فرایندهایی را طی کند که هزینه‌بر هستند. از کارهای دشوار دیگری که برای راه‌اندازی یک شرکت وجود دارد، استانداردسازی است که در دانشگاه‌های ما چندان به مبانی استاندارد پرداخته نشده است. سرمایه‌گذاری خطرپذیر نیز از دیگر مفاهیمی است که در کشور ما مغفول مانده است.
شکریه با بیان اینکه ثبت یک شرکت، کار ساده‌‌ای است که بسیاری از اساتید و هیات علمی به دلیل ریسک آن از این کار پرهیز می‌کنند، عنوان کرد: پس از تامین نیروی انسانی، برای شرکت باید یک زنجیره فروش ایجاد کرد. سپس باید خط تولید و سیستم QC راه‌اندازی و نیروی انسانی برای آن آموزش داده شود که این کار هم نیاز به سرمایه‌گذاری دارد.
دبیر ستاد توسعه فناوری‌های مواد و ساخت پیشرفته معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری ادامه داد: برای توسعه بازار باید شرکت را به بورس ببریم، شرکت‌های خواهر ایجاد و خود را برای صادرات آماده کنیم. اگر موفق به راه‌اندازی یک شرکت دانش‌بنیان در ایران شدیم، نیاز به تبلیغات داریم. همچنین باید تحقیقات و سرمایه‌گذاری برای آن ادامه پیدا کند، طراحی محصول به طور مرتب تغییر کند و محصول ارتقا یابد.
شکریه با بیان اینکه تمام مسوولیت‌ها بر عهده دانشگاه نیست و بخش خصوصی، دولتی و صنایع باید کمک کنند، گفت: از جمله بخش‌های حمایت‌کننده می‌توان به NIS، سازمان‌هایی که ثبت پتنت می‌کنند، سرمایه‌گذاران خطرپذیر و موسساتی که وظیفه تجاری‌سازی را بر عهده می‌گیرند، اشاره کرد.
وی تصریح کرد: باید بدانیم هر کاغذی که منتشر می‌شود، یک محصول علمی نیست و به معنای تولید علمی نخواهد بود، بلکه بسیاری از این نوشته‌ها تکراری هستند. اگر تولید علمی هم کرده باشیم، به معنای آن نیست که یک محصول فناورانه تولید شده است. همچنین اگر محصول را تولید کنیم، به این معنا نیست که بازار را در دست داریم. این مسیر رسیدن از چاپ کاغذ و تولید علمی به بازار، راهی بسیار صعب‌العبور است که به سادگی نمی‌توان آن را طی کرد و برای تحقق یک ایده نیاز به حمایت و پول وجود دارد.
دبیر ستاد توسعه علوم و فناوری سلول های بنیادی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری:
شیخ زین الدین خبر داد:
نظر شما
اخبار برگزیده
پرونده ویژه
تبلیغات متنی