کودکانی که بیخ گوش تهران در فاضلاب غلت می زنند/ والدین طماع و ارگان های بی خیال فاجعه رقم می زنند

خبرگزاری برنا ؛ گروه اجتماعی ؛ آزاده مختاری : کودکان همیشه قربانیان اصلی ناهنجاری های اجتماعی و معضلات ناشی از آن هستند و شکی نیست فضای رشد آنها تاثیر بسزایی در شخصیت آینده شان دارد.

همین نکته کافیست بدانیم که به جز والدین که نسبت به فرهنگ و توان مالی شان برای کودکان خود برنامه ریزی می کنند مسئولان ارگان های مختلف بویژه مسئولان اجتماعی کشور نیز باید با جدیت لحظه به لحظه رشد کودکان این کشور که آینده را در دست خواهند گرفت تحت نظر داشته باشند.

و اما مسئولان اجتماعی  تا چه میزان در اینگونه موارد احساس وظیفه کرده اند؟! 

در کوچه پس کوچه های تهران و حاشیه این پایتخت بزرگ ، می توان کم توجهی مسئولان ارگان های اجتماعی را به معضلات و آسیب ها  دید و شرمسار شد! برای مشاهده یکی از این بی توجهی ها ، کافیست 15 کیلومتر از تهران خارج شده و در نزدیکی شهرآفتاب وارد قلعه قدیمی و مخروبه لهک شوید.

وقتی از درگاه قلعه ، داخل می شوید خود را در برابر  مخروبه ای می بینید که نمی توان آن را برای زندگی هیچ انسانی مناسب دید .

بوی فاضلاب همه جا پیچیده و غبار و خاکی که تنفس را برای هرکسی سخت می کند.

عجیب اینکه قلعه لهک نسبت به فضا و وسعت نه چندان زیادش پرجمعیت است! زنان و کودکان را می بینید که به تعداد زیاد، در میان خاک و فاضلاب و ... درهم می لولند!

اسباب بازی های  بچه ها ، برخی دوچرخه است و مابقی با زباله های پراکنده در گوشه به گوشه قلعه  و  بشکه های خالی  و خاک ... بازی می کنند. گوسفندها و گاوها همزیستی عجیبی با این خانواده ها دارند! نه مدرسه ای و نه درمانگاهی !

اما دقیق تر که نگاه می کنی ،مرتب سوال های پیچیده ای در ذهنت رژه می روند!اینکه حلقه گمشده ای بین این همه فقر وجود دارد و آن مشاهده خودروهای این خانواده های مخروبه نشین در میان زباله در حال زیستن است ،بعضا خودروهایی  دارند که در این نرخ گرانی بالای 20 میلیون تومان قیمت دارد!

وقتی پرس و جو می کنی ؛برخی از مردان این خانوارها کارمندان برخی از ادارات ،مانند شهرداری هستند و نه تنها حقوق دارند بلکه بیمه هم هستند!

وضعیت خانواده ها مناسب نیست ولی نه آنچنان که فرزندانشان را در این خاک و بوی فاضلاب و بدبختی بزرگ کنند.حتی اگر امیدوارند یک روزی این قلعه با همت بسیج سازندگی سامان یابد نمی توانند با این امیدواری ها فرزندانشان را در شرایط سخت بهداشتی،فرهنگی و ... قرار دهند.

اینکه این خانواده ها چه تصمیمی برای روزگار خود و فرزندانشان گرفته اند جای خود دارد اما اینجا نمونه ای از همان بی توجهی بازرسان ارگان های اجتماعی کشور است .

مسئولان اجتماعی که با کلی بودجه وظایفی دارند که انگار فراموش کرده اند! حمایت از کودکان و حتی زنان بدسرپرست برعهده سازمان بهزیستی و حمایت از خانواده های فقیر برعهده کمیته امداد خمینی (ره) است که به نظر می رسد در قلعه لهک  جای نظارت این دو ارگان خالی است .

این اولین مرتبه نیست که یک رسانه از لهک و وضعیت متاثر کننده ساکنانش می گوید اما هنوز این قلعه بی سامان ، سامان نگرفته است.

نکته مهمتر آن جا است که اگر چاره جویی نشود شاهد وقایع ناخوشایندی در آینده ای نزدیک خواهیم بود که نشات گرفته از زیست این کودکان دراین فضای آلوده و دور از سلامت است. کودکانی که در کمترین آسیب ، دچار معضلات روحی خواهند شد که در آینده هم به خود و هم به جامعه ضرر خواهد زد.