نباید حساسیت بازی‌ها در روند عملکرد ملی‌پوشان تاثیرگذار باشد/ ایرانی بازی کنیم، حریفی در آسیا نداریم

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ مرتضی فنونی زاده، پیشکسوت فوتبال ایران پیرامون بازی حساس امشب تیم ملی فوتبال مقابل یمن و وضعیت این تیم به خبرنگار برنا گفت: در بازی هایی که تا اینجای جام ملت ها انجام شده بحث استرس روی تیم ها زیاد دیده شد و مطمئن هستم تیم ما با این مشکل روبرو نیست و نباید حساسیت بازی ها در روند بازی تیم ملی تاثیرگذار باشد.

وی افزود: خوشبختانه تیم ما به لحاظ بازیکن و لژیونر در وضعیت خوبی قرار دارد، فکر می کنم کی روش در این بازی ها هم با سیستم 4-2-3-1 بازی می کند، البته سیستم و نوع بازی در حیطه سر مربی تیم ملی است اما بنده معتقدم اگر بازی ایرانی و روبه جلو داشته باشیم با این بازیکنان حریفی در آسیا نداریم. به هرحال هیچ تیمی را نمی توان دست کم گرفت، شما شک نکنید همه تیم ها جلوی ما که در جام جهانی حضور داشتیم با انگیزه بالایی حضور پیدا می کنند.

مدافع پیشین تیم ملی خاطرنشان کرد: یمن را خواهیم برد و از این گروه به عنوان تیم نخست صعود می کنیم، در دور بعدی حریف مان مهم است اما برای قهرمانی چند رقیب بیشتر نداریم که آنها هم کره جنوبی، ژاپن، استرالیا و عربستان هستند. البته استرالیا دیروز نشان داد با تیمی که در جام جهانی داشته فاصله دارد. ما نباید هیچ تیمی را در این بازی ها دسه کم بگیریم.

از فنونی زاده خواستیم پیرامون حضورش در جام ملت ها خاطره ای تعریف کند، او در این باره گفت: در زمان ما در سال 1988 که سوم شدیم 4 تیم پایانی در یک هتل بودیم و آن زمان رسم بود بازیکنان به هم هدیه می دهند، خاطرم هست در پایان بازی ها که سوم شدیم من با یک پیراهن سبز تیم ملی پیش صالح نعیمی کاپیتان عربستان رفتم. در راه کریم باوی را دیدم گفتم تو عربی هم بلدی بیا باهم پیش این بچه ها برویم. از شانس ما صالح نعیمی با ماجد عبدالله هم اتاق بود، آن زمان بازیکنان سرشناس در آسیا یکدیگر را خوب می شناختند و روابط بازیکنان بهتر از حالا بود، به صالح پیراهن تیم ملی را دادم و او هم در گنجه اش را باز کرد و از من خواهش کرد هرچه دوست دارم بر دارم، من هم یک تسبیح برداشتم و به اصرار او یکی دو قلم دیگر. من برگشتم اما کریم باوی که عربی هم بلد بود بیشتر ماند. صبح فردا ماجد عبداله را با زیرپیراهن و زیرشلواری دیدم و کریم باوی هم دشداشه به تن کرده بود. خلاصه کلی خندیدیم که باوی زیر پیراهنش را با دشداشه طاق زده بود.