من هیچ چیزی را دوست ندارم !

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا ؛ جمله کوتاه "من هیچ چیزی را دوست ندارم"  از زبان نوجوانان زیاد شنیده  می شود . جمله ای که والدین با شنیدنش مضطرب می شوند که مبادا فرزندشان دچار افسردگی شده است .

ولی آیا این نوجوانان واقعا هیچ چیز را دوست ندارند؟ و اصلا چرا این جمله را از اکثریت افراد این رده سنی می شنویم.

پاسخ این پرسش ها را دکتر فرامرز ذاکری  متخصص اعصاب و روان و کارشناس روان پزشک  نوجوانان اینچنین به خبرنگار برنا  گفت: انکار کردن  در نوجوانان شیوع بالایی دارد؛ نوجوانان با توجه به شروع تغییرات هورمونی که در بدنشان رخ می دهد دوست دارند  در مقابل نیروی برتر همانند پدر یا مادر مخالفت نشان دهند  وصرفا هر چیزی که خوشایند خودشان باشد را انجام میدهند و در غیر این صورت می گویند دوست ندارم یا نمی خواهم.

متخصص  روان پزشک نوجوانان در رابطه با نصیحت کردن فرزندان نوجوان گفت:  به فرزند  خود تاکید می کنید درس بخوان!اما هیچ تغییری صورت نمی گیرد زیرادرس خواندن برای او اهمیتی ندارد  بنابراین مخالفت می کند و کار هایی که  خودش دوست دارد را انجام  می دهد اما یکی ازمهم ترین دلایل این نوع برخورد ها ، تغییرات هورمونی درون بدن فرد در سن نوجوانی است. برای مثال  در پسران گاهی تستسترون خون بالا می رود و در این حالت  می خواهند با نیرویی  مقابله کنند و دچار اختلال نافرمانی مقابله جویانه  می شوند   که عمدا با موضوعات مختلف مخالفت می کنند و جالب این است که گاهی خودشان هم بر اشتباه بودن تصیمی اشان آگاه هستند .

دکتر ذاکرانی با تاکید بر اینکه برخی از رفتار های نا متعارف ریشه در تربیت خانوادگی فرد نیز دارند اینگونه راهکار ارائه داد: در مواردی ؛ بروز این رفتار ها یا انکار ها می تواند ریشه در تربیت خانوادگی فرد داشته باشد اما  باید اعضای  خانواده با نوجوانان  ارتباط صحیح برقرار کنند.والدین  باید سعی کنند تا حد ممکن با فرزندان خود ارتباط صمیمی و دوستانه ایجاد کنند تا با این روش ؛ افکار ؛عقاید،رفتارهای خودرا به فرزندان القا کنند هر چند که صمیمی شدن با فرزندان در این سن به دلیل اینکه آن ها والدین را افرادی دیکتاتور تصور می کنند بسیار سخت است .

 این کارشناس ادامه داد: فرزندان در این  سن احساس می کنند به تنهایی یک نیروی قدرتمند هستند و میخواهند بر نیروهای بالاتر از خود غلبه کنند بهتر است با نوجوانان خود دوست شوید و در صورت نیاز همراه آن ها به روان پزشک ومشاور مراجعه کنید  که اگر پزشک متوجه اختلال روانی در فرد  شد به  خانواده ها کمک کند.

ذاکرانی نوجوانان را دو دسته دانست و در این باره گفت: رفتارهای سن نوجوانی به دو نوع تقسیم می شود ، افراد در این سنین دچار اختلالات رفتاری هستند  یا سالم ، کسانی که اختلال رفتاری دارند و باید تحت درمان قرار گیرند افرادی هستند که  دائما با همه چیز و همه موارد و تصمیمات مخالفت و  عناد دارند که با جلسات درمانی بهبود می یابند. اما نوجوان  سالم  80 درصد رفتار هایش متناسب است و فقط در 20 درصد مواقع  لج بازی می کند  که  تغییرات  هورمونی ناخودآگاه  نوجوانان  را به مخالفت وا می دارد.

این کارشناس در پایان توصیه کرد: بهتر است فرزندان  نوجوان خود را نصیحت نکنید  ؛به جای نصیحت در خانه  قوانین وضع کنید ؛ مثلا از ساعت 10 به بعد استفاده از موبایل ممنوع است؛ یا دیدن فیلم خشن و یک سری از بازی های ویدئویی باید دارای محدودیت سنی باشد . با محدودیت قانونی به سمت تربیت بروید ؛ نصیحت کردن در این سن و دوره سنی؛ نتیجه نمی دهد و حتی موجب ایجاد لجبازی هایی می شود. وضع قوانین در زندگی نه تنها در تربیت مناسب فرزند اثر گذار است که  موجب می شود فرزندان در آینده نسبت به قوانین اجتماعی و کاری نیز با توجه برخورد کنند و رعایت اصول و مقررات را داشته باشند  و در جامعه فرد موفق  تری شوند .