به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ یکی از پیامدهای منفی امروز جامعه گسترش بیاخلاقی در میان مردم یک جامعه است. نقاب داشتن و تظاهر به آنچه که نیستیم یکی از آسیبهایی است که بدبینی و عدم اعتماد را نسبت به دیگری ایجاد کرده است. هرچند که عدهای برای به دست آوردن مقصود و هدف خود باکی از اینکه ریاکار و متزور تصور شوند، ندارند. این در حالی است که بررسیها حکایت از آن دارد که شیوع ریاکاری در میان ایرانیها به مرز هشدار رسیده و همانند ویروسی در سطح جامعه تسری یافته است!
شیوع ریاکاری در جامعه به مرز هشدار رسیده است
امانالله قراییمقدم، جامعه شناس و رفتار شناس اجتماعی، با بیان اینکه «ریا» مشتقی از کلمه «رویت» و به معنای تظاهر و دورویی است، گفت: متاسفانه در قامت جامعه شناسان، شیوع ریاکاری در جامعه به مرز هشدار رسیده است.
او ادامه داد: امروزه دروغگویی و ریاکاری یک بیماری در جامعه امروز شناخته میشود که روز به روز مبتلایان به آن افزایش پیدا میکند.
محافظت با سلاح تزویر و ریا
این جامعهشناس با تاکید بر اینکه یکی از مهمترین عوامل بروز و ظهور ریا به احساس عدم امنیت اجتماعی باز میگردد، عنوان کرد: وقتی افراد جامعه چنین احساسی را داشته باشند برای اینکه خودشان را محافظت کنند، به ناچار از سلاح تزویر و ریا بهره میگیرند.
آیا جامعه صداقت را نمی خواهد؟
قراییمقدم عنوان کرد: در واقع نقاب میزنند تا دیگران، کنه وجود آنان را نبینند و نشناسند. آنان به تجربه دریافتهاند هرگاه خود واقعیشان را عرضه و شفافسازی کرده و یا خود ابرازگری و خود افشاگری داشتهاند، به تنبیههای سنگین اجتماعی دچار شدهاند، البته این تنبیهها بیشتر از اینکه حقوقی و براساس قوانین موضوعه باشد، بیشتر اجتماعی است که توسط قضاوتهای عموم شکل میگیرد و این باعث میشود، افراد به این سمت کشیده شوند.
او با اشاره به اینکه لفراد ریاکار به صورت تاریخی آموختهاند که «هرچه خود واقعی را پنهان کرده و به رنگ جماعت شوند، محافظت فردی و اجتماعی بالاتری خواهند داشت»، توضیح داد: عموما کشورهای جهان سوم بیش از سایرین درگیر این معضل اجتماعی هستند. این کشورها به دلایل فرهنگی و تاریخی با این بیماری اجتماعی دست به گریبانند و طبعا جامعه و عملکرد گاهی نادرست مسئولان باعث افزایش این امر میشود.
ریا، مصداق بارز بی اخلاقی
این رفتارشناس در پایان با تاکید بر اینکه ریا پدیدهای است که اساسا مصداق بارز بی اخلاقی است، تصریح کرد: انقطاع نسلی یکی از اتفاقاتی است که گاهی به دلیل این آسیب به وجود میآید. در واقع نسل نو به دلیل تفاوتهایی که با نسل پیشین خود دارند، یکدیگر را نمیفهمند و درک نمیکنند. این در حالی است که بیتوجهی و اهمیت ندادن به این موضوع به عنوان یک معضل جدی اجتماعی، بیشترین و بدترین آسیبها را به مردم و جامعه وارد میکند و اگر کنترل و راهکارها اعمال نشود، غیرقابل جبران خواهد بود.