عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم:

برخی آقایان باید دنیا را رها کنند و بچسبند به آخرت نه فقط به مردم بگویند!/ سخنان برخی روحانیون جای تعجب و حیرت دارد

|
۱۳۹۹/۰۹/۰۴
|
۰۵:۰۶:۲۳
| کد خبر: ۱۰۹۲۴۴۷
برخی آقایان باید دنیا را رها کنند و بچسبند به آخرت نه فقط به مردم بگویند!/ سخنان برخی روحانیون جای تعجب و حیرت دارد
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم گفت: هر کس که مردم را به این مسئله دعوت کرد که دنیا را رها کنید و به آخرت بچسبید مردم بگویند که آقا این دنیا باشد برای ما، شما بروید دنبال آخرت!

به گزارش برنا، اخیرا حجت الاسلام« کاظم صدیقی»، امام جمعه موقت تهران، طی سخنانی گفته بود: «اینجا برای رفاه ساخته نشده، اینجا برای تن آسایی نیست. اینجا محل رنج است؛ باید فشارهای اقتصادی را تحمل کرد، گنج بهشت را با رنج دنیا به دست می‌آوریم.»

در این ارتباط حجت الاسلام، «فاضل میبدی»،  عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم‌ به خبرنگار سیاسی برنا گفت: در این روزها، سخنانی از برخی روحانیون شنیده می شود که جای تعجب است، سخنانی که خلاف اسلام است و ما را مبهوت و حیرت زده می کند که چه باید بگوییم! 

او با اشاره به سخنان علم الهدی درباره انتخابات آمریکا افزود: حال اینکه اگر کسی بخواهد مذاکره کند، خائن و جاهل است و  اینکه صدیقی بگوید دنیا را رها کنید و به آخرت بچسبید، اظهارنظر درستی نیست. به بیانی دیگر هیچ کدام از این صحبت ها، با اصول عقل و شرع سازگار نیست بلکه بدعت است و علمای اسلام باید در برابر این بدعت ها بایستند و موضع اتخاذ کنند چراکه این گونه صحبت ها و سخنرانی ها، برای جامعه بسیار خطرناک است.

میبدی با تاکید بر اینکه این گونه سخنان برخی روحانیون، جوانان را از دین فراری می دهد، تشریح کرد:  به هر حال انسان به این دنیا آمده که به تعبیر قرآن از نعمت های دنیا استفاده کند‌، حال قرآن هم نعمت های دنیا را می شمارد از جمله استفاده از چارپایان برای سوار شدن، استفاده از  دریا برای صیدماهی و خوردن تا استفاده از واژه طیبات یعنی پاکیزه خوردن و درست خوردن تا اینکه در جاهای مقدس که می روید لباس های زیبا بپوشید.

این مدرس اضافه کرد: حتی جایی از قرآن نوشته که مفید خود را از دنیا فراموش نکنید. عمده ترین اختلاف و درگیری حضرت علی(ع) با اموی ها این بود که چرا این ها اموال مسلمانان را برداشته اند و در دست عده ای دیگر دست به دست می کنند، چرا باید مسلمانان از زندگی دنیا محروم باشند.

او افزود: حضرت علی (ع) به پسرش محمد بن حنیفه می گویند که «پسرم از فقر و نداری بترس برای اینکه فقر و نداری عقل را از بهره وری می اندازد دین را ناقص می کند و شورش های عمومی در پی دارد.» از این رو در اسلام با فقر، بسیار مبارزه شده است اصلا علت اینکه اسلام و قرآن و پیامبر، رهبانیت مسیحیت را طرد کرد همین بود.

میبدی بیان کرد: رهبانیت به معنای گوشه گیری و دنیا را رها کردن و به آخرت چسبیدن است. بنابراین پیغمبر با این موضوع برخورد و قرآن نیز نهی کرد، متأسفانه برخی روحانیون مطالعه ندارند و حوصله مطالعه هم ندارند و اسلام را به درستی نشناخته اند در نتیجه سخنانی می گویند که هیچ پایه شرعی ندارد.

این مدرس حوزه مطرح کرد: ما چرا در زمان شاه انقلاب کردیم؟ برای اینکه شاه کسی بود که جامعه طبقاتی ایجاد کرده بود، عدالت رعایت نمی شد، ظلم بود و مردم محروم بودند. امام در یکی از سخنرانی های خود در قبل از انقلاب به این موضوع اشاره کرده بودند که «شنیده ام امسال مردم ذغال ندارند» آن زمان گاز نبود.

فاضل میبدی با تاکید بر اینکه مردم به خاطر حجاب زن انقلاب نکردند، ادامه داد: در واقع مردم به این دلیل انقلاب کردند که عده ای از جامعه در فقر و محرومیت بودند. ما انقلاب کردیم برای آب، نان و رزق، چرا امام فرمودند که ما دنیای شما را آباد می کنیم چرا؟ برای اینکه بشر به تعبیر پیامبر اگر این دنیایش خراب باشد، آخرتش هم خراب است، این آخرت و معیشت پیوسته به هم است.

او پیشنهاد کرد: آقایان باید در مقابل حرف های بدعت آمیز بایستند و بگویند که اسلام این نیست و این روزها چقدر از جوانان دارند از دین برمی گردند و از دین فاصله می گیرند برای اینکه این سخنان، فراری دهنده است.

عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم اظهار کرد: قرآن می فرماید دو چیز به اصطلاح باعث نابودی یهودیت شد برای اینکه در جامعه یهودیت و مسیحیت یک چیز بد وجود داشت یکی سخنان بیهوده گفتن و دیگری، نان بیهوده خوردن، دسترنج مردم را می خوردند و سخنان بیهوده می گفتند.

او عنوان کرد: فردوسی هم قطعه ای دارد که «زیان کسان از پی سود خویش، بجویند و دین اندر آرند پیش»، این ها دنبال زیان مردم و به دنبال سود خودشان هستند و در نتیجه دین را وسیله قرار داده اند، بنابراین همه باید در برابر این سخنان که به زیان جمهوری اسلامی و به زیان دین بوده و جامعه را خراب کرده است موضع بگیرند؛ در واقع اقتصاد سالم جامعه را بانشاط می کند.

فاضل میبدی یادآور شد: حضرت علی (ع) در یکی از خطبه هایشان موقعی که می خواهند نشانه های جاهلیت یک جامعه را بشمارند، می گویند که مردم اینقدر به خاطر فقر افسرده بودند که شب ها خواب نمی رفتند. بنابراین جامعه دینی جامعه ای است که به قول قرآن، در آن رزق مردم به اندازه و فراوانی وجود داشته باشد به بیانی دیگر امنیت و معیشت یکی از شاخص های جامعه دینی است و اگر در جامعه ای این دو مورد نباشد، آن جامعه اصلا دینی نیست.

میبدی تصریح کرد:  بنابراین بنده اعلام می کنم که وظیفه علمای دین است که در برابر این حرف هایی که آبروی اسلام و آبروی نظام را می برد و جوانان را از دین فراری می دهد، موضع بگیرند و بگویند که حقیقت اسلام چیست.

او با اشاره به سخنان شهید بهشتی ‌مبنی بر اینکه «"مادام که در [یک] جامعه در یک سو گرسنه بیچاره از سرما لرزان وجود دارد، و از سوی دیگر متنعمان برخوردار از همه چیز، این جامعه لجن است. همه چهره‌اش را هم که با قرآن بپوشانید باز لجن است"» تشریح کرد: مرحوم آیت الله بهشتی چنین نظری داشتند و رهبری نیز خطبه ای در دهه 60 فرموند، که همانند این سخنان است که اگر جامعه ای به خاطر فقر فاسد شد، فساد آن به خاطر فساد حاکمان است و عین حرف مقام رهبری است، شهید بهشتی هم از این حرف های پرمضمون بسیار دارد که بالاخره فقر جامعه را نابود می کند و این عین فرمایش حضرت علی(ع) است و از همه مهمتر، جامعه ای که عده ای ثروتمند شده اند و عده ای فقیر، این تفاوت از همه خطرناک تر است که الان متأسفانه ما گرفتار آن هستیم.

او تاکید کرد:  نکته مهم این است که از نعمت های خداوند در این دنیا استفاده کنیم. دوم اینکه همگان از آن استفاده کنند؛ سوم اینکه فقر و فساد از بین برود. متأسفانه آقایان منکر اینها شده اند اما اگر زنی به ورزشگاه برود و دوچرخه سوار شود، آن را ناپسند می‌دانند در مقابل زن هایی هستند که به خاطر فقر  دست به هزار معصیت و گناه می زنند آنها را نمی بینند، یعنی اگر در خانواده ای فقر باشد، ممکن است پدر خانواده دزدی کند و فرزند آن خانواده معتاد شود. در واقع به خاطر تأمین رزق بچه ها و هزاران فساد از فقر به وجود می آید، هر کس که مردم را به این مسئله دعوت کرد که دنیا را رها کنید و به آخرت چسبید، مردم بگویند که آقا این دنیا باشد برای ما، شما بروید دنبال آخرت!

او در پایان تاکید کرد: شعری از سعدی است که گفته «ترک دنیا به مردم آموزند، خویشتن سیم و غله اندوزند» جامعه ای که در آن نشاط و شادی نباشد، آن جامعه مریض است و فردوسی شعر قشنگی دارد که می گوید «بکوشید تا رنج ها کم کنید، دل غمگِنان شاد و بی غم کنید، که شادی نباشد بکاهد روان، خِرَد گردد اندر میان ناتوان» این شعر بر سر در سازمان ملل هم نوشته شده است. 4

نظر شما