قربان نجفی در پاسخ به این سوال که امروزه کمتر کاراکتری پیدا می شود که بتوان او را کاملا منفی دانست و این کاراکتر ها اکثرا به سمت خاکستری شدن رفته اند آیا این خاکستری بودن دلیل بر پیچیده بودن کاراکتر ها است یا اینکه مخاطب امروزی شخصیت کاملا منفی را نمی پذیرد به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: به نظر من در جهان متنی یک دست سیاه یا سفید وجود ندارد همان طور که کاراکتر سیاه و سفید یک دست وجود ندارد. درواقع نهاد آدمی پیچیده و متاثر از عوامل مختلف است و عملکردهای مختلفی از ذهنش گذر می کند و در نهایت یا به سمت منفی می رود یا سفید بودن را انتخاب می کند.
او در این خصوص که آیا شخصیت های منفی ماندگار در سینما تلویزیون داریم یا خیر بیان کرد: شخصیت های منفی برای ماندگار شدن نیازمند کاراکتر سازی و شخصیت سازی هستند.درواقع کاراکتر زمانی ماندگار می شود که نقش منفی برای بازیگر متناسب با ویژگی های او طراحی و نوشته شده باشد که متاسفانه این اتفاق در سینمای ما نمی افتد و اگر دقت کنید نقش ها اصولا متناسب با بازیگر و توانایی هایی او نیست.
او افزود: به عقیده برخی ها، فیلم اول و آخرش سرگرمی است ولی به نظر من این یک اشتباه است و فیلم ها و سریال ها نوعی تعلیم هستند در غیر این صورت برای سرگرم کردن مردم برنامه تلویزیونی خیلی زیادی است. به طور کل ذات فضای هنر باید پرسشگر و پیشرو باشد.
نجفی در پاسخ به این سوال که چه دلیلی دارد نقش های منفی بیشتر از شخصیت های مثبت دیده می شوند و محبوب می شوند تصریح کرد: امروزه تنها پروسه ای که وجود دارد این است که آدمی همیشه معترض است و خواستار این است که حرفهایش را آزادانه و رها بیان کند و معمولا هم از پس آن بر نمیایند علاوه بر آن شخصیت های مثبت نیز این کار را انجام نمی دهند. خصوصا اینکه نقش های مثبت و خاکستری زیاد بازی کرده ایم و می دانیم که کار خاصی انجام نمی دهند و معمولا کاراکترهای مثبت به لحاظ کنشگری بی خاصیت هستند. به نظر من محبوب بودن بیش از حد نقش های منفی به دلیل این است که مردم آن کاراکتر ها را به خاطر وجود اعتراض و افسارگسیختگی شان دوست دارند.
بازیگر «خانه امن» در این خصوص چقدر علاقه مند به ایفای نقش منفی است اظهار کرد: همیشه نقش های منفی به من پیشنهاد شده است که یکی از آن نقش ها در سریال «خانه امن» بود که کاراکتر داعشی به نام ابوعامر را به عهده داشتم درحقیقت من به نقش های منفی اعتقادی ندارم و بیشتر خواستار بازی در نقش های خاکستری هستم.
قربان نجفی در این باره که چه دلیلی دارد برخی نویسنده ها فیلمنامه و نقش منفی را خوب از آب در نمیاورند آیا به محدودیت ها بستگی دارد گفت: بله، ما آزاد نیستیم. درواقع ذهنمان را آزاد تربیت نکردیم و زمانی که شروع به نوشتن می کنیم یک بخشی از ذهنمان هم آن را سانسور می کند. البته برخی از این خودسانسوری ها به دلیل فرهنگ نیز هست. در کنار این ها سانسور سیستماتیک هم بخشی از قضیه است به این خاطر است که ما آزاد تربیت نشدیم.
قربان نجفی در پایان از فعالیت حرفه ای اش و اینکه چه کاری آماده در دست دارد گفت: این روز ها گاهی به رادیو می روم و آنجا مشغول هستم اما بیشتر در منزل هستم.
او افزود: یک الی دوکار در دست داشتم که متوقف و کنسل شدند در کنار آن ساخت یک فیلم را داشتم که متاسفانه آن نیز به لحاظ سرمایه متوقف شده و در تلاش هستیم تا یک سرمایه گذار را متقاعد کنیم که پای کار بیاید.