مشکلات خبرنگاران مختص یک روز و یک مراسم خاص نیست/پای درد و دل خبرنگار بنشیند

به گزارش خبرگزاری برنا از استان کهگیلویه و بویراحمد؛صحبت از خبرنگاری، حرف از آگاهی بخشی است. همه ما دیده ایم نخستین نفرات که در محل وقوع یک حادثه، یک جشن یا یک مراسم حضور پیدا می کنند، خبرنگارانی هستند که برای انجام رسالت خود یعنی آگاهی بخشی پای به میدان می گذارند و تلاش می کنند تا افراد مختلف را از کم و کیف آن واقعه باخبر کنند. بدون آنکه چشم داشتی داشته باشند یا حتی به این فکر کنند که چه قدر از پایان ساعت کاری گذشته است. 

خبرنگاری و خبرنگاران کسانی هستند که با کفش پاره نردبان ترقی دیگران را حمل می کنند ،خبرنگاری که همیشه به دنبال احقاق حق اقشار مختلف است، خود در حاشیه رفته و کمتر به حق و حقوق او توجه می شود.

پای درد و دل خبرنگار بنشیند، خبرنگاری که همیشه مطالبات مردم را می‌نویسد و همیشه با مشکلات دست و پنجه نرم می کند ،از درد و رنج خود می گوید اما کسی صدای او را نمی شنود.

خبرنگار مظلوم تر از گذشته در پیچ و خم وادی خبر و خبررسانی باقی می‌ماند و با این حال بدون آنکه لب به گله بگشاید دوباره فردا دنبال خبر و خبر رسانی می رود چرا که عشق به خبررسانی در وجود او عجین شده است.

اولویت بندی برای حل مشکلات خبرنگاران ضروری است و آینده، معیشت و امنیت از دغدغه های خبرنگاران است،مسائل مادی، حفظ شأن و منزلت و بیمه برای حفظ سلامت جان خبرنگاران از مهم‌ترین دغدغه‌های این قشر محسوب می‌شود که امیدواریم در خصوص رفع مشکلات خبرنگاران تدابیری صورت پذیرد.

اغلب فعالیت جامعه خبری را زنان تشکیل می‌دهند

مردان از ادامه فعالیت به این دلیل که با درآمد حاصل از این کار نمی‌توان امرارمعاش کرد انصراف می‌دهند یا درصدد چند شغله شدن هستند. پس طبیعتاً نقش زنان در رسانه خیلی پررنگ‌تر است.

زنان خبرنگار شاید به دلیل اینکه بتوانند مخارج خودشان را تأمین کنند یا کمک‌خرج خانواده باشند، قناعت می‌کنند و به همین دلیل در این حوزه باقی مانده‌اند.

زنان خبرنگار علی‌رغم توانمندی بیشتر نسبت به مردان، کمتر دیده و مطرح شده و یا کمتر برای جلسات دعوت می‌شوند.

زن میدان کمتری برای فعالیت دارند، به‌طور خاص در کهگیلویه و بویراحمد این مشکل را شدیدتر می‌بینم؛ برای مثال در برخی نهادها برای نشست‌های خبری، به خبرنگاران خانم، کمتر اجازه ورود می‌دهند و تأکید می‌کنند خبرنگار و عکاس آقا برای این پوشش‌های خبری بفرستید. درحالی‌که درگذشته و در جریان انقلاب و جنگ و فضاهای سیاسی، زنان فعالیت‌ می‌کردند و رزومه خوبی هم ارائه داده‌اند اما اکنون در این زمانه برخی خط‌کشی‌های نادرست و نگاه‌های کوته‌فکرانه‌ نسبت به زنان خبرنگار وجود دارد.

با این حال بانوانی که از ابتدا برای خبرنگاری و انجام رسالت خود وارد گود شده‌اند، می‌مانند و به تلاش خود ادامه می‌دهند که نمونه‌های آن اکنون در رسانه‌های استان وجود دارد.

بدیهی است که فرصت‎ها در جامعه ما برای زنان در تمام حوزه‌ها از جمله حوزه رسانه کمتر است، اما این دلیل خوبی برای خانه‌نشینی زنان یا دست کشیدن از کار رسانه برای زنان علاقمند نیست، زنان باید به خود باوری برسند و از فرصت‌هایی کمی که برای آنان وجود دارد حداکثر استفاده را ببرند تا بتوانند نقش خود را به درستی در جامعه ایفا کنند.

زنان خبرنگار حتی فرصتی برای بازگو كردن مشكلات خود در هيچ كارگروه و كميته‌ای را ندارند و يا پرسيده‌اند كه چرا زنان خبرنگار عضو هيچ كدام از اين كارگروه‌ها نيستند، نه حتما نپرسيده‌اند.خستگی، فشارهای عصبی، تنش‌های زندگی، عوارض ناشی از كار همچون درد مفاصل، دست و گردن، فراموشی، مشغله‌های فراوان ذهنی، نداشتن بيمه، عدم داشتن حقوق مشخص و ثابت، عدم مزايای شغلی، نداشتن مرخصی، مشخص نبودن ساعت كاری در شبانه‌روز و ايام هفته و معنا نداشتن تعطيلات رسمی و غير رسمی برای خبرنگاران و ... همه از آسيب‌هايی كه تنها زنان خبرنگار به عنوان يكی از شغل‌های سخت با آن درگيرند و اما كمتر ديده‌ام زنان خبرنگار از پس مشكلات زندگی بر نيايند و در زيربار اين فشارها كمر خم كنند و آنطور كه مشاهده می شود، موفقيت‌های چشمگيری هم داشته‌اند،كه برای اين مسئله تنها يك عنوان می توان پيدا كرد ... عشق.

اين شرايط سخت كاری و ساعات طولانی كار تنها با كمك اطرافيان و خانواده قابل التيام بوده و در سايه درك موقعيت می توان اميد به رسيدگی امور خانه داشت.

زنان خبرنگار سرپرست خانوار نيز به جهت تعهدات سنگين‌تری كه دارند، مشكلات بيشتری در پيش رو دارند كه اين مسئله مستلزم رسيدگی بيشتر از سوی مسئولان ذی ربط است.

در جمع بندی صحبت باید اشاره کرد که خبرنگاری چه شغل باشد و چه حرفه، سختی های زیادی را دارد و به همین دلیل باید توجه ویژه تری نسبت به آن صورت بگیرد. تصور کنید که هیچ خبرنگار و رسانه ای وجود نداشت؛ چگونه می توانستیم از اخبار اطراف خود اطلاع پیدا کنیم؟ ای کاش همه روزها برای خبرنگاران ۱۷ مرداد بود.

در پایان، به عنوان عضو کوچکی از خانواده بزرگ رسانه که لحظه لحظه شاهد زحمات همکاران خود در رسانه های مختلف هستم، می خواهم این روز فرخنده را به تمام اصحاب رسانه، تبریک گفته و خسته نباشید بگویم. قلم تان مستدام، راهتان سبز و اندیشه تان غنی باد.

زینب محمودی سردبیر و خبرنگار خبرگزاری برنا استان کهگیلویه و بویراحمد

انتهای پیام