به گزارش خبرگزاری برنا، به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری حجت الاسلام زائری در نشست نقد و بررسی کتاب هی یو با بیان اینکه اسارت ۴ ماهه سعید ابو طالب در زندان آمریکایی ها در عراق در ذهنش ماندگار شده است اظهار کرد: در آن دوران پسرم با فرزند سعید ابوطالب در یک مدرسه تحصیل می کردند و حال و هوای کودکشان در دوران اسارت پدر باعث شد این واقعه در ذهنم بیشت باقی بماند.
وی درباره کتاب هی یو! نیز گفت این اثر خود نوشت است و بر خلاف برخی خاطرات که توسط دیگران گرد آوری شده است خود راوی کتابش را نگاشته است. البته ممکن است مشابه اینگونه آثار را داشته باشیم اما این اثر به جهت اینکه نویسنده اش سینماگر و مستند ساز بوده است با دیگر آثار مشابه فرق می کند.
زائری با بیان اینکه متن کتاب هی یو! همچون جلد آن حس و حال زندان آمریکایی ها را منتقل می کند عنوان کرد: این کتاب در انتقال حس موفق بوده است چرا که ابوطالب مستند ساز است و در هنگام خواندن اثرش نیز احساس می کردم فیلم نامه می خوانم. حیرت انگیز است که چطور نگارنده این خاطرات جزئیات بسیاری را به خاطر سپرده است و با آنکه داستان روان نیست اما به کار گیری این جزئیات بسیار قابل توجه بوده است.
این مدیرو فعال فرهنگی کتاب هی یو! را اثری دشوار دانست و گفت: با آنکه یک بار کتاب را کامل خواندم اما باز هم احساس می کنم باید یک بار دیگر بخش هایی از آن را مطالعه کنم تا بتوانم جزئیات بیشتری را تطبیق دهم. البته همینکه کتابی پشت صحنه رفتار سربازان آمریکایی را نمایان می کند بسیار مهم است چراکه نسل جدید مستقیما جنایت های آمریکا را لمس نکرده و ممکن است تا چند سال دیگردرک درستی نسبت به اینکه چرا مرگ بر آمریکا می گوییم نداشته باشند و لازم است به طور منصفانه نشانه هایی از نوع رفتار و منش آمریکایی ها را منعکس کنیم.
زائری با تاکید بر اینکه سعید ابوطالب در نگارش خاطراتش قصد نداشته قهرمان سازی کند اظهار کرد: نویسنده در این اثر قصد نداشته است تصویری شعاری و کلیشه ای از خود و دیگران ارائه دهد و اتفاقا با شخصیتی مواجه هستیم که در موقعیت های خاص رفتارهایش قابل فهم است.
وی همچنین گفت: اطلاعات و پاورقی ها و اسناد جانبی توضیحات کتاب نیز قابل توجه و استناد است در این در این کتاب خواننده انتظار دارد که با روایت دقیق از شکنجه ها و حالات سخت و آزاد دهنده راوی رو به رو شود اما زیبایی اثر در این است که در عین قابل مشاهده بودن شکنجه ها به هیچ وجه آزار دهنده نیست.
سعید ابوطالب نویسنده اثر هی یو! نیز در ادامه این نشست با بیان اینکه نسخه اولیه کتاب را در سال ۸۷ به حجت الاسلام خاموشی برای مطالعه داده است عنوان کرد: نسخه ابتدایی این اثر ۱۶ صفحه بود و قبل از آنکه تایید آقای خاموشی را گرفتم بر روی نگارش خاطراتم کار کردم و سال بعد نسخه ۶۰ صفحه ای اثر را به مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری نشان دادم و در طول این سال ها و تا زمان اتمام نگارش کتاب با آقای سرهنگی در ارتباط بودم.
وی ادامه داد: البته این کتاب غلط های مصطلحی دارد که این اشتباهات را به عمد در اثر باقی گذاشتم چرا که می خواستم خواننده بی واسطه با روای مواجه شود و احساس کند کسی برایش خاطراتش را تعریف می کند.
این نویسنده و مستند ساز با بیان اینکه اغلب آثار ادبی و تاریخی حوزه دفاع مقدس را خوانده است گفت: برخی آثار مانند کتاب دا را چندین بار خوانده ام و بخشی هایی از آن را با واقعیات و مستندات جنگ تطبیق دادم تا اگر اشتباهی در این آثار وجود دارد پیدا کنم هرچند که تمام روایات خانم حسینی در این کتاب دقیق و مستند بودند.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: تصوری که از سرباز آمریکایی در ذهنمان وجود دارد تصوری است که از فیلم های هالیوودی گرفته شده در حالیکه باید دشمن را از نزدیک دید و با او حرف زد. در عرصه مستند نگاری باید به سوژه نزدیک شویم و به تعبیر من به آن دست بزنیم تا بتوانیم تمام واقعیت ها را نشان دهیم.
وی خاطرنشان کرد: زمانی اثر فیلم ساز باور پذیر می شود که خودش را از سوژه بیرون بیاورد. در نگارش کتاب هی یو! نیز تمام تلاشم این بوده که خودم را از سوژه بیرون بیاورم.
ابوطالب درباره چگونگی نگارش جزییات خاطراتش در کتاب هی یو! عنوان کرد: به محض اینکه از اسارت آزاد شدم و به کشور بازگشتم رضا ابوالحسنی دو هفته با من زندگی کرد و تمام خاطراتم را ضبط کرد. او همچنین با سهیل کریمی نیز به همینگونه همکاری کرد و خاطراتش را به ثبت رساند. با آزادی برخی از هم بندان خاطرات مشترکی که با آن ها داشتم را هم ثبت کردم و در نگارش کتاب هی یو! در این خاطرات استفاده کردم.