چرا اروند نیازمند نیروی انسانی چند زبانه است؟

کمال ابراهیمی کاوری: منطقه آزاد اروند به‌ عنوان یکی از راهبردی‌ترین دروازه‌های ارتباطی ایران با جهان عرب، برخوردار از ظرفیت‌هایی است که می‌تواند آن را به نقطه ثقل تجارت فرامرزی و تعامل های فرهنگی و اقتصادی بدل سازد. اما دستیابی به این جایگاه، مستلزم نگاهی نو به مفهوم نیروی انسانی و مهارت‌های مورد نیاز در زیست‌ بوم جدید اقتصادی است، به‌ویژه در زمینه تسلط به زبان‌های خارجی.

در جهانی که ارتباط های اقتصادی با سرعتی بی‌ سابقه گسترش می‌یابد و زبان، نه صرفاً ابزار مکالمه بلکه ابزار نفوذ، اعتماد سازی و پیشبرد منافع اقتصادی تلقی می‌شود، وجود نیروی انسانی مسلط به زبان‌های کلیدی مانند عربی، انگلیسی و حتی ترکی، یک ضرورت غیر قابل چشم‌ پوشی برای منطقه آزاد اروند است. تجار عراقی و سرمایه‌گذاران عرب‌زبان در تعامل با کارکنان نا آشنا با زبان و فرهنگ خود، نه‌ تنها با مانع زبانی مواجه می‌شوند، بلکه احساس عدم درک متقابل و فقدان اعتماد نیز در روابط شکل می‌گیرد.

موضوع تنها به ترجمه یا مکالمه محدود نیست؛ درک دقیق از گفتمان تجاری، رفتارهای فرهنگی، تفاوت‌های مذاکره‌ای و رمزگشایی از ظرافت‌های زبانی طرف مقابل، نقشی تعیین‌ کننده در موفقیت مراوده های اقتصادی دارد. منطقه آزاد اروند، اگر بخواهد به بندری پویا در تعامل با بازارهای عربی و کشورهای همسایه بدل شود، باید رویکردی هدفمند به توسعه منابع انسانی چند زبانه و چند فرهنگی در پیش گیرد.

جای خالی کارشناسان مسلط به زبان عربی رسمی و انگلیسی تجاری در حوزه‌های گمرک، سرمایه‌گذاری، بازاریابی، گردشگری سلامت و حتی روابط عمومی به‌ وضوح احساس می‌شود. این کمبود، نه‌ فقط مانعی برای جذب سرمایه‌گذاران، بلکه عاملی بازدارنده در توسعه دیپلماسی اقتصادی منطقه است.

راهکار پیشنهادی، تدوین یک برنامه جامع توانمندسازی زبانی در سازمان منطقه آزاد اروند است؛ برنامه‌ای که بر آموزش تخصصی زبان با رویکرد تجاری، جذب نیروهای بومی مسلط به زبان‌های همسایگان و تقویت مهارت‌های بین‌ فرهنگی متمرکز باشد.

افزون بر آن، حضور نیروی انسانی چند زبانه، خود می‌تواند اعتماد و تمایل سرمایه‌گذاران خارجی را برای اقامت، تعامل و مشارکت در پروژه‌های توسعه‌ای افزایش دهد. سرمایه‌گذار خارجی، در جایی سرمایه‌گذاری می‌کند که احساس کند"فهمیده می‌شود".

در نهایت، توسعه اقتصادی بدون توسعه فرهنگی و زبانی ممکن نیست. منطقه آزاد اروند اگر می‌خواهد در معادله های جدید تجارت منطقه‌ای و جهانی نقش‌آفرین باشد، باید زبان را به‌ عنوان یکی از زیرساخت‌های راهبردی توسعه بازتعریف کند. آنگاه است که تعامل، تفاهم و تجارت، سه ضلع مثلثی می‌شوند که اروند را از یک منطقه مرزی به یک کنشگر اصلی در فضای اقتصادی منطقه تبدیل می‌کنند.

انتهای پیام/